Η λεπτή κλωστή που χωρίζει τη ζωή από τον θάνατο. Η απτή απόδειξη ότι κανείς δεν είναι άτρωτος. Όποιος κι αν είσαι. Κι ας λέγεσαι Christian Eriksen. Κι ας είσαι αθλητής υψηλού επιπέδου. Κι ας έμαθες από την εφηβική σου ηλικία να προσέχεις πάντα τη διατροφή σου, τις συνήθειές σου και την υγεία σου. Κι ας στερήθηκες προσωπικές και “γήινες” απολαύσεις για να μπορείς να τα διαφυλάξεις. Έρχεται αυτή η στιγμή που νιώθεις το σώμα σου να σε προδίδει, το μυαλό σου να σ’ αφήνει και να καταρρέεις ξαφνικά μπροστά στο έντρομο πρόσωπο χιλιάδων θεατών. Σε μια ποδοσφαιρική γιορτή. Στη χώρα σου, τη Δανία. Εκεί που είσαι το πρότυπο για πολλά νέα παιδιά. Εκεί που οι έφηβοι του σήμερα αγαπούν το ποδόσφαιρο επειδή βλέπουν εσένα να παίζεις. Τραγική ειρωνεία.
Αλλά δεν είσαι μόνος σου. Έχεις δίπλα τους συμπαίκτες σου. Την ομάδα σου και όλη τη χώρα. Τον αρχηγό σου, τον Simon Kjær. Να αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα και να σου προσφέρει τις πρώτες βοήθειες τα κρίσιμα δευτερόλεπτα πριν φτάσουν οι γιατροί. Να δίνει κουράγιο και ελπίδα στη γυναίκα σου που έχει έρθει στον αγώνα να σου δώσει δύναμη και τώρα τρέμει για να μην σε χάσει. Να στήνει ένα τείχος από πάνω σου για να προστατέψει την αξιοπρέπειά σου στον μεγαλύτερο αγώνα της ζωής σου. Το πιο όμορφο τείχος που έχουμε δει σε αγώνα ποδοσφαίρου. Από συμπαίκτες με κλάματα στα μάτια. Γυρισμένοι αλλά εκεί, από πάνω και δίπλα σου. Για να μην επιτρέψουν τον “κιτρινισμό” από τα media και να μην δώσουν λάθος μηνύματα στα μάτια που έχουν στραφεί πάνω σου. Και όλος ο κόσμος είναι δίπλα σου, ποδοσφαιρόφιλος και μη. Όλοι ελπίζουν ότι δεν θα δουν αυτό που δεν θέλουν να δουν. Γι’ αυτό προσεύχονται. Να σηκωθείς, να δώσεις σημείο ζωής. Όλοι φαντάζονται τα χειρότερα αλλά είναι σίγουροι. Σίγουροι ότι θα τα καταφέρεις.
Και ο χρόνος παγώνει, τα λεπτά όμως κυλούν. Εσύ φεύγεις από το γήπεδο αλλά δεν σε βλέπουμε. Το σεντόνι σε καλύπτει. Και φοβόμαστε… όλο και περισσότερο. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό. Αλλά οι προσευχές εισακούονται. Εσύ ξυπνάς, σηκώνεις το χέρι σου. Δεν μπορείς να αντιληφθείς το τι έχει συμβεί. Αλλά ξέρεις ότι είσαι τυχερός. Τυχερός που είχες όλους αυτούς τους ανθρώπους δίπλα σου. Τον αρχηγό σου, το ανθρώπινο τείχος των συμπαικτών σου, τους γιατρούς και τον διαιτητή. Ο καθένας με τον τρόπο του, σε έσωσε. Βγήκες νικητής, πετυχαίνοντας το σημαντικότερο τέρμα της ζωής σου.