του Γιάννη Βαλαβάνη

Ένα πολύ αξιόλογο blended malt από την Ιαπωνία, το Nikka from the Barrel, συνοδεύει ιδανικά το Trinidad la Trova που προοριζόταν για καλεσμένους του Fidel Castro.

Αυτή τη στιγμή, γράφοντας αυτές τις λέξεις, βρίσκομαι ακόμα στη Μύκονο, παραλία, θέα θάλασσα, daiquiri και πουράκι. Όταν θα δημοσιεύεται αυτό το άρθρο ίσως έχουν εμφανιστεί οι πρώτες ψύχρες και κάποιες βροχές. Εξαφανισμένος όλο το καλοκαίρι, ένεκα επαγγελματικών υποχρεώσεων, χαθήκαμε όσο να΄ ναι αλλά ελπίζω να επανακάμψω κι αν το επιτρέψει ο ιός να κάνουμε και κανένα ταξίδι προς Αβάνα για λίγες διακοπές και για επίσκεψη στην πηγή των αγαπημένων μας πούρων. Παρά τις επαγγελματικές υποχρεώσεις κατάφερα να καπνίσω κάποια πούρα και να δοκιμάσω καινούριες συνταγές κοκτέιλ ως επί το πλείστον, λόγω υψηλών θερμοκρασιών , αλλά και ορισμένες μάρκες ρούμι που είτε μου είχαν ξεφύγει είτε είναι καινούριες στην αγορά.

Δείπνο λοιπόν στη Σπηλιά, στη Μύκονο, μη νομίζετε ότι θα πήγαινα και πολύ μακριά από την έδρα εργασίας μου. Μετά από ένα λουκούλλειο γεύμα, όπως αρμόζει στην περίσταση, ήρθε η ώρα των αποσταγμάτων και του καπνού. Θάλασσα, παραλία, ψάρια, χταπόδια και αστακοί, που αλλού θα καταλήγαμε αν όχι σε ένα καπνιστό και ιωδιούχο malt ουίσκι. Το είχε πάρει το μάτι μου στο μπαρ κατά τη διάρκεια του δείπνου και μετά από τα τόσο ρούμι το καλοκαίρι, είπα να ξεκινήσω τη χειμωνιάτικη περίοδο κάπως πρόωρα. Nikka from the Barrel στην ετικέτα, ένα πολύ αξιόλογο blended malt από την Ιαπωνία, το οποίο δεν είχα δοκιμάσει αν και είχα ακούσει τα καλύτερα. Καπνός και ιώδιο στη μύτη κατευθείαν μόλις πλησιάσεις το ποτήρι και με την πρώτη γουλιά κατακλυσμός αρωμάτων και γεύσεων. Έντονο το κάψιμο του τζίντζερ και του πιπεριού στη γλώσσα και στη συνέχεια πολλά φρούτα αλλά και βανίλια, πολύπλοκο πραγματικά. Γλυκό αλλά και ταυτόχρονα έντονο τελείωμα με μακρά επίγευση- οφείλω να δώσω συγχαρητήρια στους συντρόφους από την Ιαπωνία για το καταπληκτικό αποτέλεσμα. Χωρίς να θέλω να μειώσω αυτό το εξαιρετικό προϊόν, το οποίο θα τιμήσω ξανά στο μέλλον, ήθελα να προσθέσω απλά ότι είμαι πιο αφοσιωμένος στα καπνιστά malt της Σκωτίας, τα οποία όσο και να σας φανεί περίεργο τα προτιμώ γιατί είναι πιο σκληρά και λιγότερο αρωματικά, αν και το Nikka όπως πρόσεξα στην ετικέτα δεν είναι και τόσο αθώο με τους 51,4 βαθμούς του!

Πούρο συνοδείας και αυτό προσεκτικά επιλεγμένο για την περίσταση, δέκα πούρα έκανα όλο το καλοκαίρι, έπρεπε να το γιορτάσω. Trinidad la Trova, ένα πούρο μόνο για τα Casa del Habanos, το οποίο βγήκε στην αγορά στα τέλη του 2017 και πλέον δεν υπάρχει στα καταστήματα λόγω εξάντλησης των αποθεμάτων, καθότι ήταν edicion limitada. Παρά το νεαρό της ηλικίας τους, μόλις από το 1969, τα Trinidad είναι οφείλω να ομολογήσω εξαιρετικά πούρα, που παρά το τσιμπημένο της τιμής τους, ανταποκρίνονται πλήρως στις απαιτήσεις και του πιο δύσκολου aficionado. Αυτό βέβαια οφείλεται στο ότι δημιουργήθηκαν και αυτά στο El Laguito, την παραδοσιακή φάμπρικα παραγωγής των Cohiba, και αυτά για τον ίδιο σκοπό, δώρο για αξιωματούχους και υψηλά πρόσωπα του Φιντέλ. Όπως είπαμε και παλαιότερα, Κούβα ίσον Φιντέλ. Μόλις το 1998 βγήκαν στην αγορά για το ευρύ κοινό με λίγα ωστόσο νούμερα μέχρι και σήμερα. Πρώτα το Fundadores για πολλά χρόνια και στη συνέχεια με τα Reyes, Robusto Extra και Robusto να ολοκληρώνουν τη γκάμα. Πολύπλοκο πούρο, απολαυστικό με θεαματικά πυκνό καπνό και τα κλασικά χαρακτηριστικά των Trinidad, γήινα αρώματα, μπαχαρικά, σοκολάτα και λίγος καφές για το τελείωμα. Δύο ώρες καύσης, 52αρι δαχτυλίδι και 166mm μήκος, ιδανικό για την ολοκλήρωση ενός τέλειου δείπνου. Αυτό που με χαροποίησε ιδιαίτερα είναι το παραδοσιακό του πούρου, τόσο στο όνομα Trinidad, πρόκειται για την πιο ιστορική πόλη της Κούβας, προστατευμένη από την Unesco ως μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, όσο και για την τάπα του, η οποία δεν χρειάζεται κόφτη αλλά απλά ένα ελαφρύ στρίψιμο για να φύγει και να το απολαύσουμε. Οι παλαιότεροι Κουβανοί torcedores δεν είχαν κόλες και ανάλογες πολυτέλειες, στρίψιμο και άναμμα.

Το ξεκίνημα της νέας σεζόν ας ελπίσουμε να μας βρει σε καλύτερη κατάσταση από την προηγούμενη. Τουλάχιστον να περνάμε καλά όσο μπορούμε ανακαλύπτοντας νέες γεύσεις, νέα αρώματα και με νέες εμπειρίες το βασικότερο. «Μια ζωή την έχουμε και αν δεν τη γλεντήσουμε», πολύ παλιό και αυτό.