Υπάρχει μια σκηνή στο Poor Things, την πιο πρόσφατη ταινία του μοναδικού Έλληνα σκηνοθέτη Γιώργου Λάνθιμου, όπου τα μαλλιά της πρωταγωνίστριας Bella Baxter (την οποία υποδύεται η Emma Stone) περιγράφονται ως «μετάξι σε ένα ημιδιαφανές, λαμπερό αυγό». Η σκοτεινή κωμωδία που παίζεται στους κινηματογράφους είναι μια μεταφορά του μυθιστορήματος του Σκωτσέζου συγγραφέα και καλλιτέχνη Alasdair Grey του 1992 – το οποίο συνδυάζει τον σουρεαλισμό και την επιστημονική φαντασία με τον πολιτικό και κοινωνικό σχολιασμό. Διαδραματίζεται στο βικτοριανό Λονδίνο, η ιστορία του Φρανκενστάιν αφηγείται την ιστορία της Μπέλα που επαναφέρεται στη ζωή από τον χειρουργό Δρ Γκόντγουιν Μπάξτερ (Γουίλεμ Νταφόε) αφού πήδηξε από μια γέφυρα για να δώσει τέλος στη ζωή της, έγκυος σε ένα παιδί που δεν θέλει. Ο Δρ Μπάξτερ ανταλλάσσει τελικά τον εγκέφαλό της με αυτόν του αγέννητου παιδιού της, με αποτέλεσμα η Μπέλα να πρέπει να μάθει εκ νέου για τον κόσμο που κατοικεί.

Όπως εξηγεί η Nadia Stacey, chief hair and make-up artist του Poor Things: «Τα μαλλιά της αφέθηκαν κάτω σκόπιμα ως ένδειξη της μη συμμόρφωσής της με την κοινωνία, καθώς βλέπουμε όλες τις γυναίκες γύρω της με χτενίσματα (βικτοριανής) εποχής. Καθώς προχωρά η ταινία, τα μαλλιά μεγαλώνουν επίσης με επιταχυνόμενο ρυθμό. Έτσι άλλαξα το μήκος καθώς προχωρά στο ταξίδι της καταλήγοντας με extensions μαλλιών 44 ιντσών».

Όταν η Stacey υπέγραψε για το έργο, της δόθηκαν απλές οδηγίες για το πώς θα έπρεπε να δημιουργηθούν τα μαλλιά σχεδόν αμέσως. «Έλαβα ένα email από νωρίς που έλεγε «όχι περούκες»! Έτσι κατέληξα να χρησιμοποιώ μικροκοτσίδες στα μαλλιά της Έμμα και να προσαρτώ πραγματικά υφάδια μαλλιών διαφορετικού μήκους για διαφορετικά σημεία της ιστορίας. Ήταν φτιαγμένα σε φυσικό καφέ και βαμμένα μαύρα για να ταιριάζουν με τα μαλλιά της Έμμα.» (Η Στόουν είχε βάψει κατά λάθος τα μαλλιά της μαύρα στην πραγματική ζωή· το αρχικό σχέδιο ήταν να βάψει τα κόκκινα μαλλιά της σε μια βαθιά απόχρωση του καφέ). «Τα μαύρα μαλλιά δεν ήταν αρχικά σκόπιμα. Ξέραμε ότι θα ήταν σκοτεινά, αλλά έγινε σχεδόν μαύρο. Αλλά ήταν ένα ευτυχές ατύχημα γιατί είναι ακριβώς αυτό που θα έπρεπε να είναι η Bella. Την κάνει να ξεχωρίζει ανάμεσα σε αυτόν τον πολύχρωμο κόσμο στον οποίο μπαίνει και τη δείχνει συνεχώς ως σχεδόν απόκοσμη», λέει η Stacey.

Το πρόσωπο της Bella διατηρείται σκόπιμα χωρίς μακιγιάζ για το πρώτο μισό του Poor Things. «Ο Γιώργος επιμένει πάντα να μην έχει μακιγιάζ όταν δεν είναι συγκεκριμένο για έναν χαρακτήρα και σε αυτήν την περίπτωση είναι απολύτως σωστό», λέει η Stacey. «Όταν συναντήσαμε την Bella για πρώτη φορά είναι μωρό και ακόμα κι αν έβλεπες μακιγιάζ που μόλις εφαρμόστηκε στην οθόνη, θα σε έβγαζε από την ιστορία. Επικεντρωθήκαμε στην περιποίηση της επιδερμίδας της Emma και χρησιμοποιήσαμε διαφανές τζελ φρυδιών και ματ βάλσαμο για τα χείλη μόνο για να τη γυαλίσουμε για την οθόνη.»

Όταν η Bella φτάνει στο Παρίσι και συναντά την ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής Madame Swiney (Kathryn Hunter), αναλαμβάνοντας δουλειά στο κατάστημά της, μπαίνει στο παιχνίδι το μακιγιάζ. Η Madame Swiney και τα κορίτσια του οίκου ανοχής έχουν όλα μακιγιάζ στα ανατομικά χρώματα που χρησιμοποιούσαν οι σχεδιαστές παραγωγής μας στο σπίτι των Baxters από ιατρικές αναφορές: κόκκινο του αίματος, ροζ από το δέρμα, μπλε και μωβ από φλέβες. Σε εκείνο το σημείο ένιωσα ότι η Bella μαθαίνει κάτι νέο, ότι το μακιγιάζ είναι μέρος της διαδικασίας παρουσίασης στους άντρες που επισκέπτονται τον οίκο ανοχής και επίσης τι σημαίνει αυτό.»

Παράλληλα με τη δουλειά της με τον Stone, η Stacey δημιούργησε το τερατώδες (με όλες τις έννοιες της λέξης) προσθετικό που φορούσε ο Willem Dafoe, το οποίο περιελάμβανε την τοποθέτηση πολλών κομματιών μεταξύ τους, ακόμη και κολλώντας μερικά από αυτά απευθείας στο πρόσωπο του Dafoe. Ο χαρακτήρας που υποδύεται ο ηθοποιός πειραματίστηκε από τον πατέρα του, επίσης χειρουργό, οδηγώντας σε παραμόρφωση και σωματική δυσλειτουργία. Εξωτερικά τρομακτικός, ο Dr Baxter (ή «Θεός» όπως τον αποκαλεί η Bella) είναι ένας πολύπλοκος και συμπονετικός άνθρωπος.

«Η πρόκληση ήταν πώς να φαίνεται αυτό στην οθόνη. Ήταν μια δύσκολη διαδικασία γιατί θα μπορούσαν να υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές εκδοχές αυτής της εμφάνισης», λέει η Stacey. «Υπήρχε ένας πίνακας του Φράνσις Μπέικον που ήταν το σημείο εκκίνησης. Δούλεψα με τους προσθετικούς καλλιτέχνες Mark Coulier και Josh Weston για να αναπτύξω τις αρχικές ιδέες και περάσαμε από τόσες πολλές διαφορετικές εκδοχές γιατί πρέπει να ισορροπήσεις το συγκλονιστικό βλέποντας αρκετά τον άντρα για να τον νιώσεις. Και, όταν έχετε τον Willem Dafoe, δεν θέλετε να καλύψετε το πρόσωπό του εντελώς. Ήταν επίσης σημαντικό να αφηγηθούμε την ιστορία του Dr Baxter και τι του είχε κάνει ο πατέρας του μέσα από τα σημάδια στο πρόσωπό του. Ο Josh και ο Robin Pritchard, ένας άλλος καλλιτέχνης προσθετικών, έκαναν καθημερινά το μακιγιάζ και στο τέλος μειώθηκαν σε λιγότερο από τρεις ώρες. Ο Willem είπε ότι ήταν έξι, αλλά πρέπει να ένιωθε έτσι!»

Photos Courtesy of Searchlight Pictures