του Γιάννη Βαλαβάνη

Πολύ κρύο λοιπόν ακόμα και μέσα στο σπίτι μας. Tι να κάνουμε όμως, αυτά έχει ο χειμώνας και χρειάζεται βέβαια και αυτό για λίγη αναγκαστική ξεκούραση. Αλλά όχι σε αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο με την καραντίνα που έχουμε και ήδη κοντεύουμε να σαπίσουμε από την ξάπλα και την κλεισούρα, αλλά και ταυτόχρονα τελειώνουν και οι διάφορες ιδέες για το τι μπορούμε να κάνουμε εσώκλειστοι για να περάσουμε την ώρα μας. Όπως επίσης, τελειώνουν οι προμήθειες και τα αποθέματα -ποτά, κρασιά, τσίπουρα αλλά και πούρα βασικά-, και έχουμε να κάνουμε ταξίδι ένα χρόνο τώρα.

Αποφάσισα να δοκιμάσω εκτός από μαγειρικές συνταγές αλλά και συνταγές κοκτέιλ για να πιάσω και το σφυγμό της στιγμής του -2 στην Αθήνα. Έψαξα στις βίβλους μου για κάτι σε ζεστό προς καυτό με ουίσκι ή και ρούμι βέβαια, επειδή κάτι άλλο δεν παίζει χειμωνιάτικα. Τώρα βέβαια και κάτι σε κονιάκ θα μπορούσε, αλλά την επόμενη φορά θα τα μελετήσω αυτά.

Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια το κάψιμο ενός πούρου για παρέα. Κάτι εύκολο θα ήθελα για κανένα δίωρο περίπου της παρασκευής και απόλαυσης του κοκτέιλ. Έβγαλα ένα ρομπουστάκι από τον υγραντήρα, Ramon Allones Specially Selected, ό,τι πρέπει για την περίσταση, ούτε βαρύ ούτε ελαφρύ, 50αρι δαχτυλίδι στα 12,4 εκατοστά και με τα ανακατέματα του κοκτέιλ θα είμαστε ότι πρέπει. Αυτό το πουράκι είναι ιδανικό για τη συγκεκριμένη στιγμή. Αν και όχι τόσο διάσημη, η φάμπρικα των αδερφών Ramones χρονολογείται από το 1845 και τα πούρα της βγάζουν αρώματα φρούτων, λουλουδιών, ξηρών καρπών αλλά και μελιού στο τελείωμα τους. Παρά το γεγονός ότι το 1927 αγοράστηκε από την Partagas, η γεύση τους είναι πιο αρωματική και απαλή από τα δυνατά και σκληρά αδερφάκια τους της Partagas.

Μαγείρεψα δύο κοκτέιλ, απλά, καυτά και εύκολα. Blue Blazer το πρώτο, με δύο σιδερένια φλιτζάνια, mags για τους μπαρόβιους, το ένα με 120ml ζεστό νερό και ζάχαρη, λευκή κρυσταλλική ή υγρή, και στο άλλο το ουίσκι, ό,τι σας αρέσει, malt ή blended. Από 100 – 120 ml στο κάθε φλιτζάνι και βάζοντας φωτιά στο ουίσκι, ανακατεύεται το ένα φλιτζάνι με το άλλο, μεταφέροντας φωτιά και υγρά ταυτόχρονα από το ένα στο άλλο σαν καταρράκτη. Χρειάζεται εξάσκηση αλλά είναι πάρα πολύ εντυπωσιακός ο καταρράκτης της μπλε φλόγας από το ένα φλιτζάνι στο άλλο και πάρα πολύ γευστικό το αποτέλεσμα, αλλά προσέξτε μη κάψετε το σπίτι σας παρακαλώ και έχω τύψεις. Μετά, για κάτι πιο γλυκό και δυνατό πάμε στο ρούμι με ζάχαρη, θα πάθω σάκχαρο στο τέλος. Naval Blazer το δεύτερο με τα σιδερένια φλιτζάνια τώρα το ένα με 100ml μαύρο ρούμι και 20ml malt ουίσκι και το άλλο 50ml ζεστό νερό, 50ml sherry χαμομηλιού, 10ml ξύδι βαλσάμικο και καστανή ζάχαρη. Το μυστικό είναι να έχετε προθερμάνει τα φλιτζάνια όπως επίσης και να σβήσετε και τις φωτιές πριν τα πιείτε- βασικό θα έλεγα.

Αν τώρα σας φαίνονται δύσκολα και πολύπλοκα όλα αυτά -αν και πολύ εντυπωσιακά και γευστικά θα έλεγα, ιδίως σε συνδυασμό με το πουράκι- μπορείτε να αρκεστείτε σε ένα απλό και παραδοσιακό ρακόμελο με τα ίδια αποτελέσματα και πολύ πιο εύκολα αλλά όχι τόσο εντυπωσιακά.