του Χρήστου Ζαμπούνη

Το κίνημα «Me too» στην Γαλλία εστόχευσε από νωρίς τον σκηνοθέτη, σεναριογράφο και παραγωγό Luc Besson. Όλα ξεκίνησαν στις 18 Μαΐου 2018, όταν η ηθοποιός Sand Van Roy κατέθεσε μήνυση εναντίον του για βιασμό. Το θέμα, λόγω της αναγνωρισιμότητος του φερόμενου ως κατηγορουμένου, απησχόλησε την διεθνή ειδησεογραφία. Ο Besson, πέρα του φιλελληνικού «Grand Bleu», έχει υπογράψει παγκόσμιες επιτυχίες, όπως το «Taken» ή το «Transporter». Παραλλήλως, πριν από τον Ταραντίνο και την Uma Thurman στο «Kill Bill», είχε επιβάλει στο κοινό ηρωΐδες όπως η Anne Parillaud στο «Nikita».

Το αποτύπωμά του στην ιστορία του Κινηματογράφου είναι αδιαμφισβήτητο, όπως και η αγάπη του για τις γυναίκες. Με τέσσερις γάμους στο ενεργητικό έως στιγμής, και πέντε παιδιά που φέρουν το επώνυμό του, ελάχιστα απησχόλησε τον σκανδαλοθηρικό Τύπο, τη εξαιρέσει της πολύκροτης σχέσεώς του με την Milla Jovovich κατά την διάρκεια των γυρισμάτων του «5th Element».

Τα «άπλυτα» που βγήκαν στην φόρα, εξ’ αφορμής της καταγγελίας της 27χρονης Ολλανδής ηθοποιού, θυμίζουν την υπόθεση DSK, με την διαφορά ότι στην συγκεκριμένη υπόθεση δεν υπήρξαν αποδείξεις. Άλλες εννέα ηθοποιοί έσπευσαν να ακολουθήσουν την Van Roy, αποφεύγοντας, ωστόσο, να κινηθούν νομικώς. Πρώην γραμματείς και συνεργάτες κατέθεσαν για τον «τυραννικό» χαρακτήρα του, ενώ δεν έλειψαν και οι καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση ηπίου χαρακτήρος.

Ύστερα από δύο χρόνια ερευνών, η γαλλική Δικαιοσύνη δεν ενοχοποίησε τον Besson, κατατάσσοντάς τον στην κατηγορία του παριστάμενου μάρτυρος. Τούτο σημαίνει ότι η υπόθεσις δεν έχει λήξει, αλλά και ότι δεν ευρέθησαν τα στοιχεία εκείνα που θα κατεδίκαζαν τον προβεβλημένο άνθρωπο της Τέχνης. Ο στόχος όμως, έστω και κατά το ήμισυ, του «Me too», επετεύχθη: η διαπόμπευσις του κακού αρσενικού.