του Χρήστου Ζαμπούνη

«Ανάγκα και θεοί πείθονται». Οι οδυνηρές επιπτώσεις στον Τουρισμό από την πανδημία οδήγησαν την κομμουνιστική κυβέρνηση της Κούβας στην απελευθέρωση άνω των 2.000 επαγγελμάτων, τα οποία δύνανται να εξασκούν, πλέον, και οι ιδιώτες. Έως τώρα, ο κατάλογος ήταν περιορισμένος και περιελάμβανε επαγγέλματα όπως του κουρέα ή του ταξιτζή. Εφ’ εξής, το μονοπώλιο του κράτους παύει να υφίσταται σε αρκετούς τομείς, ιδίως του τριτογενούς, ήτοι των υπηρεσιών. Ένας διαφημιστής, για παράδειγμα, θα έχει την άδεια να ανοίξει το δικό του Γραφείο, όχι όμως ένας αρχιτέκτων.

Η λογική πίσω από την απόφαση του ελεγχόμενου εκ του μοναδικού κόμματος στην χώρα –του μαρξιστικού λενινιστικού P.C.C.– Υπουργικού Συμβουλίου, είναι απλή. Δεν πρόκειται, όσο αντέχουν, να αφήσουν τον έλεγχο της Οικονομίας σε ανεξέλεγκτες δυνάμεις που κινούνται με καπιταλιστικά κριτήρια. Γεωργία, Βιομηχανία, Παιδεία και Υγεία θα παραμείνουν υπό τον κρατικό έλεγχο, δημιουργώντας το περίφημο παράδοξο της Κούβας. Ένας ξεναγός να κερδίζει περισσότερα από έναν χειρουργό.

Αλιεύω, από ανταπόκριση του Ed Augustin από την Αβάνα, μία ενδιαφέρουσα δήλωση ενός οικονομολόγου, του Omar Everleny Perez: «Νομίζω ότι η Κούβα θα προχωρήσει στα βήματα του μοντέλου του Βιετνάμ. Δεν πρόκειται να υπάρξει ένα τέλος στο σοσιαλιστικό μοντέλο» («New York Times», 13-14 Φεβρουαρίου 2021).Από την πλευρά του, το CNN προαναγγέλλει άρση των αυστηρών κυρώσεων που επέβαλε η Διοίκηση Τραμπ, και εξομάλυνση των αμερικανο-κουβανικών σχέσεων.

Ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Patrick Leahy έσπευσε να κάνει την ακόλουθη ανάρτηση στο twitter: «Μετά από μισό αιώνα, μήπως ήλθε η ώρα να ανακληθεί ένα ψυχροπολεμικό εμπάργκο, που απέτυχε να φέρει εις πέρας τους στόχους του, και το μόνον που κατάφερε είναι να κάνει σκληρότερη τη ζωή για τον χειμαζόμενο κουβανικό λαό;».