του sir Taki Theodoracopulos

Τι συνδέει τον Στρατηγό Robert E. Lee, τον Charles Lindbergh, τον Ιωάννη Μεταξά και τον φίλο μου Gianni Agnelli;

Η ειρωνεία είναι πως οι περισσότεροι από αυτούς που θεωρώ winners, στην πραγματικότητα είναι losers.

Ο πρώτος νικητής, στη δική μου λίστα, είναι φυσικά ο Στρατηγός Robert E. Lee, ως Κύριος και ως στρατιωτική ευφυΐα. Ήταν άνδρας άμεμπτου ηθικής που ενώ -από θέση- αποθάρρυνε την απόσχιση του Νότου από τις ΗΠΑ καθώς και τη δουλεία, ως αξίωμα- οδήγησε τις δυνάμεις του Συνασπισμού ενάντια στον στρατό του Βορρά. Όταν ο Αβραάμ Λίνκολν του ζήτησε να ηγηθεί του στρατού της Ένωσης, ο Lee προβληματίστηκε: “Κύριε Πρόεδρε” έγραψε στον Λίνκολν, “Με τιμάτε, μα εγώ είμαι από την Βιρτζίνια κι έχω πρώτα καθήκον στην Πολιτεία μου”. Ο Lee σιχαινόταν την παραίτηση αλλά ήταν έντιμος. Είχε υποχρέωση να διαλέξει “στρατόπεδο”. Άλλωστε, ήταν ο πιο σεβαστός πολεμιστής του Αμερικανικού Έθνους. Θεωρούσε πως μάχονταν για το συμφέρον της Πολιτείας, αντιστεκόμενος στη δουλεία και μετά από 5 χρόνια πολέμου, αποσύρθηκε με τιμές και από τις δύο πλευρές, ακόμα κι από αυτή των Yankees.

Αρνήθηκε να εξαργυρώσει την φήμη του και παρ’ όλη την οικονομική του στενότητα -καταγόταν από μία παλιά οικογένεια της Virginia και ο παππούς του ήταν ήρωας του πολέμου ενάντια των Βρετανών- η μόνη προσφορά που δέχτηκε ήταν αυτή του επικεφαλής του Πανεπιστημίου Washington & Lee. Πέθανε λίγο αργότερα. Ένας winner που παρ όλες τις αντιξοότητες, στάθηκε απέναντι σ’ έναν στρατό με σαφή υπεροχή, για 5 μακριά, αιματηρά χρόνια και το έκανε ένδοξα. Και έχασε τον πόλεμο.

Ένας ακόμη winner ήταν ο Charles Lindbergh, ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε πάνω από έναν ωκεανό, τον Ατλαντικό το 1927. Προικισμένος με φυσική ομορφιά κι εξυπνάδα, παντρεύτηκε μια ευκατάστατη και πανέμορφη φωτογράφο με την οποία έκανε ένα μωρό. Το μωρό απήχθη και δεν βρέθηκε ποτέ. Πιστεύω πως ένας αθώος πήγε στην ηλεκτρική καρέκλα γι’ αυτό. Το ίδιο και ο Lindbergh. Σήμερα η φήμη του είναι στα τάρταρα γιατί αυτός ο μεγάλος πιλότος συμβούλευσε την Κυβέρνηση των Η.Π.Α να μην ανακατευτεί στα Ευρωπαϊκά προβλήματα. Τόσο οι Αριστεροί όσο και οι Εβραίοι εναντιώθηκαν στις ειρηνευτικές του θέσεις. Ένας winner που σήμερα όλοι θεωρούν loser.

Ο Ιωάννης Μεταξάς δεν χρίζει προλόγου για τους Έλληνες. Η πράξη περιφρόνησης απέναντι στον Μουσολίνι είναι αρκετή για να τον εντάξει στη λίστα των winners αλλά η ικανότητα του να προετοιμάσει έναν φτωχό λαό ν’ αντισταθεί σε μια πολύ μεγαλύτερη δύναμη το ‘40, τον κάνει Great Winner. Ως στρατιωτικός με γερμανική παιδεία ήταν κοντινό πρόσωπο του θείου μου, Παναγιώτη Πουλίτσα, Έλληνα κορυφαίου δικαστή, πρώην πρωθυπουργού, από τότε που σπούδαζαν μαζί στη Γερμανία. Ο Μεταξάς τελικά έχασε τον πόλεμο αλλά είναι ένας σπουδαίος winner, στη δική μου λίστα.

Και τώρα φτάνουμε σ’ έναν άνδρα που ήταν κοντινός μου φίλος, τον ήξερα για το περισσότερο της ζωής μου, τον Giovanni Agnelli, έναν άνδρα που κέρδισε το “λαχείο” της ζωής από πολύ νωρίς. Μια ευγενική φυσιογνωμία με, “διαβολεμένη” όψη, κι ένα πρόσωπο βαθιά χαραγμένο από αυτό που ο Balzac αποκαλεί “προσωπικές ήττες”, ήταν γεννημένος στα πλούτη. Ο παππούς του ίδρυσε την Fiat. Ορφανός από μικρός -ο πατέρας του και η γαλαζοαίματη μητέρα του σκοτώθηκαν σε αυτοκινητικό δυστύχημα- υπηρέτησε ηρωικά στο Ρωσικό μέτωπο και μετά τον πόλεμο εξελίχθηκε στον μεγαλύτερο playboy της Γαλλικής Ριβιέρας. Ατρόμητος ιππέας, αναγκάστηκε να παρατήσει το sport εξαιτίας ενός ατυχήματος. Έπειτα, ξεκίνησε ιστιοπλοΐα και είχε στην ιδιοκτησία του κάποια από τα πιο όμορφα σκάφη που φτιάχτηκαν ποτέ. Τα έφτασε στα όριά τους.

Άψογος ενδυματολογικά, ήταν αμείλικτος γυναικάς και ήταν γνωστό πως είχε γοητεύσει τις ωραιότερες γυναίκες των 50s και 60s. Οι καλοί του τρόποι ήταν ανάλογοι ενός Δούκα του 18ου αιώνα. Κι όμως το χιούμορ του ήταν καυστικό, όπως τότε που είχε τη Σουηδέζα σεξοβόμβα, Anita Ekberg, να στέκεται εντελώς γυμνή ενώ μια “στρατιά” βαρετών τραπεζιτών μπούκαρε στο γραφείο του για ένα προγραμματισμένο meeting.

Ο μεγαλύτερος φόβος του Gianni ήταν η βαρεμάρα. Ξυπνούσε πολύ νωρίς και απαιτούσε να μάθει τα τελευταία κουτσομπολιά, στο τηλέφωνο, ενώ με πείραζε όταν του ζητούσα να μη με ξυπνάει από το χάραμα. Λάτρευε τον ρόλο του ως ιδιοκτήτης της Juventus και προσκαλούσε συχνά κάποιους παίχτες στο σκάφος του για ν’ ανταλλάξουν απόψεις περί ποδοσφαίρου. Μπόρεσα να γνωρίσω τους καλύτερους μαζί του. Η συλλογή του από έργα τέχνης ήταν μία από τις καλύτερες του κόσμου και την άφησε όλη στο μουσείο της Fiat στο Torino.

Τα σπίτια του ήταν “σκορπισμένα” σε διάφορες γωνιές του πλανήτη, διακοσμημένα με στυλ αλλά ποτέ εξεζητημένα ενώ το προσωπικό τους ήταν κυριολεκτικά θησαυρός. Διατηρούσε κατοικίες στη Villefranche, Turin, Rome, Naples, New York και άλλες τόσες γκαρσονιέρες. Το 1962 έγινε πρόεδρος της Fiat και άλλαξε το lifestyle του μέσα σε μία νύχτα. Επέβλεψε την αναβίωση της Fiat κι εκλέχτηκε ισόβιος Γερουσιαστής. Κατά τη διάρκεια της δύσκολης περιόδου των 70s, o Gianni αποφάσισε να φτιάξει ένα σκάφος που να μοιάζει με τράτα ή γιγάντιο ρυμουλκό. “Takilino” μου είπε,” με αυτόν τον τρόπο κανένας paparazzi δεν θα μας ενοχλήσει όταν ήμαστε άτακτοι”. Στην παρθενική μας κρουαζιέρα, όπως απομακρυνόμασταν από το λιμάνι της Γένουα, ένα μικρό ταχύπλοο μας πλησίασε. Δύο κορίτσια βγάλανε τα ρούχα τους και φώναξαν “Ciao Gianni!” Ήταν μία από τις ελάχιστες φορές που τον είδα τον έκπληκτο: “Μα μετά από τόση ταλαιπωρία;”

Όπως όλοι οι νικητές, το τέλος του Gianni δεν ήταν καλό. Ο γιος του, Eduardo, αυτοκτόνησε ενώ ο αδελφός του Uberto απορρίφθηκε για πρόεδρος της Fiat παρόλο που ο Gianni πάντα θεωρούσε πως η προεδρία του άξιζε. Ο ανιψιός του, Giovanni Agnelli, πέθανε στα 30 του κι έτσι η μεγάλη αυτή αυτοκινητοβιομηχανία πέρασε σε ξένα χέρια. Ένα ντοκιμαντέρ του HBO τον αποκάλεσε, όπως και πολλά έντυπα, ο μη εστεμμένος βασιλιάς της Ιταλίας. Προς το τέλος του φιλμ, ένας από τους πιο γοητευτικούς άνδρες που βρέθηκαν ποτέ εν ζωή, έμοιαζε σπασμένος και λυπημένος.

Όλες οι ζωές τελειώνουν με μια ήττα, τον θάνατο αλλά πάντα θεωρούσα πως αυτό του Gianni ήταν ιδιαίτερα πικρό γιατί έζησε να δει το τέλος της δυναστείας του.

Γι’ αυτό, όλοι εσείς winners, απολαύστε το όσο μπορείτε γιατί η τελική ήττα θα τσακίσει τη νίκη σας όταν ο άνδρας με το λευκό κουστούμι θα σφυρίξει.

Photo Credit: Getty Images/Ideal Image