του Γιάννη Βαλαβάνη

Προϊόντα που μας αρέσουν αλλά δεν τα βρίσκουμε και εύκολα: δεύτερος γύρος. Για να είμαι πιο ειλικρινής… δεν τα βρίσκουμε παντού και πάντα είναι η σωστή έκφραση για τα συγκεκριμένα, το καθόλου ήταν στο προηγούμενο άρθρο. Τώρα θα αναρωτηθείτε τι με έπιασε ξαφνικά και ασχολούμαι με πούρα και ρούμια κάπως σπάνια στην αγορά ενώ υπάρχει πλέον τεράστια γκάμα. Τίποτα το ιδιαίτερο… απλά κάποιες φορές με πιάνει το πείσμα και το παράπονο μαζί και θέλω να πω κάπου τον πόνο μου, να ξεσπάσω αλλά ταυτόχρονα να ενημερώσω και εσάς μήπως ανεβάσω τη ζήτηση και ξεκινήσουν οι εταιρίες να τα εισάγουν στην περίπτωση που δεν υπάρχουν ή και να αυξήσουν τις εισαγωγές εάν υπάρχουν.

Μία πάρα πολύ αξιόλογη φάμπρικα στην Αβάνα είναι η «La Gloria Cubana». Για την ακρίβεια όχι φάμπρικα μιας και πλέον παράγονται μαζικά από τις κρατικοποιημένες φάμπρικες αλλά και πριν την επανάσταση που υπήρχε, ιδιωτικά είχε συγχωνευτεί με την Partagas. Η ιστορία της ξεκίνησε το 1885 και τελείωσε κάπου στο 1964 και ενώ είχε μεταφερθεί σε 2 διαφορετικές φάμπρικες μέχρι να συγχωνευτεί στο τέλος με τη Bolivar και να παράγονται στη φάμπρικα των Partagas μέχρι που o Fidel σταμάτησε την παραγωγή συγχωνεύοντας τις φάμπρικες. Μετά την πτώση του κομμουνισμού, το 1989, ξεκίνησε πάλι δειλά να ανοίγει η αγορά των πούρων οπότε άρχισαν να ξανα-κυκλοφορούν πάλι κάποιες ξεχασμένες μάρκες και μαζί τους και τα Gloria Cubana. Έχω δοκιμάσει σχεδόν όλα τα πούρα της σειράς Medaille d’Or, από το Νο1 μέχρι και το Νο4, αλλά μου άρεσε πιο πολύ το Νο3. Εντυπωσιακά πολύπλοκο πουράκι για το μέγεθός του, πάρα πολύ αρωματικό, με δαχτυλίδι μόλις 28 και μήκος 175μμ. Όλη η σειρά σε κασετίνα 898 βερνικωμένη, με μέτρια ένταση και καύση χωρίς κανένα πρόβλημα. Ένα πάρα πολύ ποιοτικό Long Panetelas γι’ αυτό και η κάπως τσιμπημένη τιμή του σε σύγκριση με τα παρόμοια αλλά αψεγάδιαστο, ότι πληρώνεις παίρνεις.

Και πάμε στο αγαπημένο ρούμι που ναι μεν το βρίσκεις αλλά δεν το έχουν και όλες οι κάβες, ίσως λόγω της μοναδικότητάς του, το Pyrat XO. Πρόκειται για ένα απόσταγμα από τη Γουϊάνα που μου αρέσει πάρα πολύ αν και δεν είναι single origin. Μια συλλογή από εννέα διαφορετικά ρούμια παλαίωσης μέχρι και 15 ετών, σε αμερικάνικα και γαλλικά βαρέλια απ’ όλη την Καραϊβική. Σε μία ξεχωριστή φιάλη, αντίγραφο των παλαιών που χρησιμοποιούσαν οι πειρατές του 17^ου αιώνα, με πάρα πολύ έντονη γεύση εσπεριδοειδών και ιδιαίτερα πορτοκαλιού και με μακρά επίγευση. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του που το διαφοροποιεί από τα άλλα ρούμια είναι ότι αν και δε προέρχεται από ένα συγκεκριμένο αποστακτήριο είναι πάρα πολύ ποιοτικό και αξίζει τα χρήματα που θα δώσετε, γύρω στα 50 ευρώ, χωρίς δεύτερη σκέψη. Εξίσου περίεργο είναι το ότι υπάρχει μόνο μια έκδοση, η XO, αν και κάποια στιγμή είχα δει στο διαδίκτυο και μια φιάλη σε διαφορετικό σχήμα με τη περιγραφή Pyrat Cask 1623 Anguilla Rums η οποία προφανώς θα είναι κάποια διαφορετική έκδοση και μίξη αλλά που δεν υπάρχει στη χώρα μας. Βέβαια αν ενδιαφέρεστε υπάρχει σε Ευρωπαϊκές χώρες αλλά με κάπως τσιμπημένη τιμή από ότι είδα, γύρω στα 300 ευρώ, αλλά δεν το έχω δοκιμάσει οπότε δεν έχω άποψη για το αν αξίζει τα χρήματα που θα δώσετε.

Δύο πάρα πολύ αξιόλογα προϊόντα, λίγο δύσκολα στην εύρεση τους, για απαιτητικούς aficionados, με μία βαθμολογία 8/10, ίσως όχι 10/10 λόγω της υψηλής τιμής τους αλλά που μόλις τα απολαύσετε θα με θυμηθείτε και θα γίνεται θαυμαστές τους όπως και εγώ άλλωστε. Επι τη ευκαιρία θα ήθελα να διευκρινίσω ότι όλα τα προϊόντα που σχολιάζω έχουν υψηλές βαθμολογίες γιατί είναι καταξιωμένα στη κατηγορία τους και πολύ ποιοτικά οπότε οι διαφορές τους είναι ελάχιστες και έχουν να κάνουν πιο πολύ με τα δικά μου γούστα, οπότε δοκιμάζετε και κρίνετε ο καθένας ξεχωριστά.