του Γιώργου Αρχιμανδρίτη

Αποκλειστική συνέντευξη της designer των ανδρικών συλλογών του Οίκου Hermès, Véronique Nichanian.

Εμβληματική μορφή της ανδρικής μόδας με εντυπωσιακή πορεία τριάντα τριών χρόνων στους κόλπους του οίκου Hermès, η σχεδιάστρια Véronique Nichanian μας διηγείται την ιστορία της και μας μιλά για τις πηγές έμπνευσής της, για την πολυτέλεια και την έννοια της ομορφιάς.

Πώς γεννήθηκε το ενδιαφέρον σας για την ανδρική μόδα;

Η κομψότητα είναι ένα στοιχείο στο οποίο πάντα ήμουν ευαίσθητη. Σ’ αυτό συνέβαλε σίγουρα το γεγονός ότι οι γονείς μου έδιναν ιδιαίτερη σημασία στον τρόπο που ντυνόταν – ο πατέρας μου έφτιαχνε τα κοστούμια και τα πουκάμισά του σε ράφτη και τα παπούτσια του σε υποδηματοποιό. Όταν μεγάλωσα λοιπόν, αποφάσισα να φοιτήσω στη Σχολή της Ένωσης Ραπτικής Παρισίων (Ecole de la chambre syndicale de la couture parisienne) και μια μέρα, μετά την αποφοίτησή μου, ο Nino Cerruti τηλεφώνησε στη Σχολή ψάχνοντας έναν βοηθό και επέλεξε εμένα. Έτσι ανακάλυψα τον γοητευτικό κόσμο της ανδρικής ένδυσης, ο οποίος ταίριαζε ιδιαίτερα στον χαρακτήρα μου. Ήταν ένας κόσμος αυστηρός, λιγότερο επιδεικτικός από τον γυναικείο, όσον αφορά τα υφάσματα, τα σχέδια και την δομή των ρούχων. Η δεκαετία του ‘80 ήταν η ωραία εποχή της ιταλικής ανδρικής μόδας, η εποχή του Cerruti και του Armani, η οποία έφερε πολλές αλλαγές στο ανδρικό ντύσιμο, αλλαγές που ενισχύθηκαν ακόμα περισσότερο τα τελευταία χρόνια, με την επιρροή της αθλητικής ένδυσης, τα νέα υλικά και τους ποικίλους χρωματικούς συνδυασμούς.

Ο οίκος Hermès πώς εμφανίστηκε στη ζωή σας;

Ο Jean-Louis Dumas, που διηύθυνε τότε τον οίκο, μου τηλεφώνησε στου Cerruti και μου πρότεινε να αναλάβω το ανδρικό prêt-à-porter. Ήταν μια τεράστια πρόκληση για μένα, διότι πάντα θεωρούσα τον Hermès ως οίκο αντικειμένων – η μητέρα μου είχε τσάντες και φουλάρια Hermès –, οπότε η ιδέα μου ήταν να δημιουργήσω γι’ αυτόν ρούχα-αντικείμενα. Είχα επίσης μια σύγχρονη άποψη για την ανδρική γκαρνταρόμπα. Ήθελα να μπορεί ο κάθε άνδρας να τη συνθέτει μόνος του, σύμφωνα με τη δική του προσωπικότητα. Δεν θεωρώ λοιπόν ότι υπάρχει ένας συγκεκριμένος τύπος άνδρα Hermès. Yπάρχουν πολλοί, ο καθένας με τον δικό του τρόπο σκέψης, τις δικές του ευαισθησίες και αισθητικές αναζητήσεις, ανεξάρτητα από τον σωματότυπό του, το χρώμα του δέρματος ή την ηλικία του. Σε άλλον θα αρέσει ένα δερμάτινο μπουφάν, σε άλλον ένα φανελένιο κοστούμι, άλλος θα ενθουσιαστεί με ένα πουλόβερ ή ένα παλτό. Η ποικιλομορφία αυτή είναι πολύ σημαντική, σε μια εποχή μάλιστα – την εποχή μας – που η ανδρική μόδα είναι συναρπαστική.

Πώς συλλαμβάνετε την ιδέα ενός καινούργιου μοντέλου; Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας;

Τα πάντα μπορούν να με εμπνεύσουν, μια έκθεση έργων τέχνης, ένα ταξίδι, ένα βιβλίο, μια φωτογραφία. Ιδιαίτερα όμως με εμπνέουν οι σχέσεις γοητείας, διότι αυτό πιστεύω ότι είναι η ζωή. Είναι η φιλία, ο έρωτας, η απόλαυση να ακούς τα λόγια ενός ευφυούς πνεύματος, να παρατηρείς τους ανθρώπους γύρω σου και τον τρόπο με τον οποίον ζουν και κινούνται μέσα στον χώρο. Σήμερα όλοι ταξιδεύουμε πολύ, θέλουμε να μετακινούμαστε με ευκολία, να έχουμε ελευθερία κινήσεων. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε ρούχα που δεν μας περιορίζουν, που δε μας βαραίνουν, για παράδειγμα, όπως συνέβαινε παλιότερα. Εμένα πάντα με ενδιέφερε η εξέλιξη της τεχνολογίας και των υλικών. Κι αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους θέλω να συνεργάζομαι στενά με τους δημιουργούς των υφασμάτων και των πλεχτών, να βλέπω τα μηχανήματά τους, να τους εξηγώ τι θέλω και να δημιουργούμε καινούρια πράγματα μαζί. Στον Hermès δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην καινοτομία, αλλά και στις παραδοσιακές τεχνικές. Διότι είναι υπέροχο να πατάς στις ρίζες της βιοτεχνικής κληρονομιάς και να παράλληλα να αφουγκράζεσαι ό,τι συμβαίνει γύρω σου με το βλέμμα σου στραμμένο προς το μέλλον.

Πώς μπορεί κανείς να δημιουργήσει ένα ρούχο μοντέρνο και ταυτόχρονα διαχρονικό;

Συχνά λέγεται ότι το μοντέρνο του σήμερα είναι το κλασικό του αύριο. Ποτέ δεν ξέρεις όμως ποια θα είναι η πορεία ενός ρούχου που σχεδιάζεις. Το σημαντικό είναι να έχει σωστές αναλογίες και να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της εποχής. Από την άλλη, όλοι έχουμε ρούχα που αγαπούμε πολύ, ρούχα που ταιριάζουν με τον τρόπο ζωής μας, ευπροσάρμοστα, αισθησιακά και τρυφερά. Η τρυφερότητα είναι πολύ σημαντικό στοιχείο για μένα. Διότι το ρούχο σε βοηθάει να επανασυνδεθείς με το σώμα, αλλά και με τα συναισθήματά σου. Όταν πριν από τριάντα χρόνια μιλούσα για αισθησιακότητα, όσον αφορά το ανδρικό ρούχο, ο όρος αυτός δεν υπήρχε καν στο λεξιλόγιο της ανδρικής ένδυσης. Τότε μιλούσαν μόνο για αρρενωπότητα και άλλες παρόμοιες έννοιες. Οι άνδρες όμως είναι αισθησιακοί και ευαίσθητοι. Ένα ωραίο κασμίρι, ένα ρούχο τρυφερό και απαλό πάνω στο δέρμα κάνει καλό σε όλους μας.

Τι είναι για σας ομορφιά;

Ω, η ομορφιά έχει πολλά διαφορετικά πρόσωπα! Συχνά συνδέεται με πράγματα ή συναισθήματα που έχουν τις ρίζες τους στην παιδική ηλικία. Μπορεί να είναι ένα σχέδιο που σου θυμίζει ένα εμπριμέ που φορούσε η μητέρα σου, μπορεί να είναι ένα τοπίο που σε συγκλονίζει με τη δύναμή του. Η ομορφιά είναι αρμονία. Και η αρμονία είναι υποκειμενική. Άλλον συνδυασμό χρωμάτων μπορεί να θεωρώ εγώ αρμονικό και άλλον εσείς. Κι έπειτα, άλλο η ομορφιά και άλλο η γοητεία. Ένας άνδρας που κάνει ένα αισθητικό λάθος στο ντύσιμό του μπορεί να είναι γοητευτικός. Όμορφο είναι τελικά αυτό που μιλά στην ψυχή του καθενός.

Και η πολυτέλεια;

Η πολυτέλεια είναι επίσης μια έννοια υποκειμενική. Για κάποιον μπορεί να είναι λίγο περισσότερος χώρος ή λίγο περισσότερος χρόνος, για κάποιον άλλον – δυστυχώς για πολλούς σήμερα στον κόσμο – λίγο φαγητό ή ένα ποτήρι νερό. Η δική μου πολυτέλεια είναι ότι μπορώ να εξασκώ την τέχνη μου δίχως περιορισμούς. Ο οίκος Hermès μου έδωσε εξ’ αρχής την ελευθερία και τα μέσα να εκφράσω την δημιουργικότητά μου, όπως εγώ θεωρούσα σωστό. Κι αυτό είναι κάτι υπέροχο και σπάνιο. Ποτέ δεν θα πάψω να αποτίνω φόρο τιμής στον Jean-Louis Dumas και να τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη του, όπως και στον Pierre-Alexis Dumas, που έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση του οίκου σήμερα και τον Axel Dumas που τον διευθύνει. Πολυτέλεια είναι να αισθάνεσαι ότι σε αγαπούν, ότι σε στηρίζουν και σε ενθαρρύνουν άνθρωποι ευφυείς και γενναιόδωροι, άνθρωποι που σε εμπνέουν να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου. Είναι μια ευτυχία που εύχομαι όλοι να νιώσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους. Ένα πραγματικό παραμύθι.