του Χρήστου Ζαμπούνη

Ερώτημα πρώτον. Λέμε δανική ή δανέζικη ταινία; Κλίνω προς το δανική. Ερώτημα δεύτερον. Τι θα πει «Lykke Per», όπως είναι ο αρχικός τίτλος; «Τυχερός Περ». Ερώτημα τρίτον. Γιατί δεν διενεμήθη η ταινία στις ελληνικές αίθουσες, όταν κυκλοφόρησε το 2018; Δεδομένου, μάλιστα, ότι ο σκηνοθέτης της, ο Bille August, είναι διεθνώς βραβευμένος, με δύο, μάλιστα, Χρυσούς Φοίνικες στο ενεργητικό του; Άγνωσται αι βουλαί των κινηματογραφικών ταγών. Ερώτημα τέταρτον. Διερωτώμαι, όπως φαντάζομαι και άλλοι σινεφίλ, τι θα είχαμε απογίνει χωρίς την πλατφόρμα του Netflix, η οποία ανεβάζει με γοργούς ρυθμούς παλαιές και νέες παραγωγές, προς τέρψιν των αχόρταγων αποκλεισμένων.

Επί του προκειμένου τώρα. Το «A fortunate man» είναι η μεταφορά στην μεγάλη οθόνη του ομώνυμου βιβλίου του Henrik Pontoppidan. Ο ανωτέρω, Δανός επίσης, εβραβεύθη, για άλλο βιβλίο, με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η υπόθεσις εκτυλίσσεται στα τέλη του 19^ου αιώνος στην σκανδιναυϊκή χώρα με πρωταγωνιστή έναν ταλαντούχο, πλην αυτοκαταστροφικό, νέο. Ο ήρωάς μας, ο Περ Σιντέλιους, ζει και ελίσσεται ανάμεσα στην απόλυτη φτώχεια και τον εξωφρενικό πλούτο, όπως οι surfers πάνω στα κύματα. Η τύχη του αλλάζει όταν τον ερωτεύεται η κόρη ενός Εβραίου μεγιστάνα, αλλά μία στιγμή υπεροψίας θα τον στείλει στο πυρ το εξώτερον.

Μία επική saga για την δύναμη της γοητείας, το πείσμα, τους δαίμονες, τα αδιέξοδα των οραματιστών, τις προκαταλήψεις της θρησκείας, τους δαίμονες που δεν μας αφήνουν να ησυχάσουμε, την έπαρση και την ταπείνωση. Σε μία εποχή πλήρους αμερικανοποιήσεως της κινηματογραφικής βιομηχανίας, η κλασσική, με όλη την σημασία της λέξεως, ταινία του Bille August έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι υπάρχει και ένας άλλος τρόπος να βλέπεις τον κόσμο, ο ευρωπαϊκός. Ο δικός μας τρόπος.