του Χρήστου Ζαμπούνη

Όπως στα καλογραμμένα βιβλία, που όταν τα ανοίξεις δυσκολεύεσαι να τα κλείσεις, έτσι και στην βρεττανική σειρά «Broadchurch» ο τηλεθεατής ακινητοποιείται, αδυνατώντας να έχει άλλη δραστηριότητα. Οι Αμερικανοί αντελήφθησαν τον «θησαυρό» και φρόντισαν να επικοινωνήσουν με τον δημιουργό και παραγωγό της, Chris Chibnall, ούτως ώστε να κάνουν ένα remake. Ο λόγος που δεν αγόρασαν την σειρά είναι ότι, κατά τα λεγόμενά τους, δύσκολα το κοινό των Η.Π.Α. μπορεί να ταυτισθεί με τους χαρακτήρες ενός μικρού αγγλικού χωριού. Το «Gracepoint» ούτος είναι ο τίτλος του remake, εκτυλίσσεται στην Καλιφόρνια. Η υπόθεσις παραμένει η ίδια. Το πτώμα ενός 12χρονου αγοριού ξεβράζεται στην παραλία, και δύο επιθεωρητές της Αστυνομίας αναλαμβάνουν να εξιχνιάσουν το έγκλημα. Δεν γνωρίζω τι εμφιλοχώρησε στο μυαλό των Αμερικανών και επέλεξαν από το αγγλικό cast μόνον τον David Tennant και όχι την Olivia Colman, οι οποίοι υποδύονται τους αστυνομικούς. Είμαι βέβαιος ότι εάν η σειρά εγυρίζετο τώρα, θα την επέλεγαν αδιαμφισβητήτως, μετά το Όσκαρ που κέρδισε για την «Ευνοουμένη», του Γιώργου Λάνθιμου, αλλά και την καθηλωτική ερμηνεία της ως βασίλισσα Ελισάβετ στο «The Crown».

Στο προκείμενο τώρα. Το «Broadchurch» είναι ένα φανταστικό παραθαλάσσιο χωριό στην περιοχή του Dorset, όπου ο Chibnall έζησε επί μακρόν. Από το πρώτο πλάνο εντυπωσιαζόμεθα από τα απότομα βράχια της ακτής, πλάνα που επαναλαμβάνονται σημειολογικώς και στις τρεις σαιζόν. Δεν είναι τυχαίο που το Jurassic Coast, μήκους 166 χιλιομέτρων, έχει χαρακτηρισθεί τόπος Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Η διάβρωσις του εδάφους αντανακλάται αριστουργηματικώς στον τρόπο με τον οποίο η σειρά παρουσιάζει την διάβρωση των ηθών στην παρακείμενη κλειστή κοινωνία. Η αποκάλυψις των καλά κρυμμένων μυστικών των πρωταγωνιστών γίνεται με το «σταγονόμετρο» κρατώντας την αγωνία στα ύψη. Είναι παγκοίνως γνωστό, ότι υπάρχει μία μακρά παράδοση στο βρεττανικό crime drama, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση διανθίζεται με μία στιβαρή κοινωνική κριτική. Όλοι είναι ύποπτοι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, και όλοι λένε ψέματα, ο καθένας για τον δικό του λόγο. Η κάθαρσις, όπως συμβαίνει στις τραγωδίες, θα έλθει χάρις στις άοκνες προσπάθειες των δύο αστυνομικών. Μακάρι να είχαμε παρόμοιους στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.

Υ.Γ. Θα ήτο παράλειψις να μην αναφερθώ στο σκωτσέζικο αξάν του David Tennant. Το αξάν είναι το χρώμα της γλώσσης.