Μέσα στην παρατεταμένη πλέον περίοδο lockdown, η ανάγνωση-ίσως για δεύτερη φορά- ενός κλασικού μυθιστορήματος λειτουργεί ως ένα είδος αγχολυτικού. Το «Αποχαιρετισμός στα όπλα» του Ernest Hemingway είναι ένα από αυτά τα έργα που από την αρχή, χωρίς εξάρσεις και ανατροπές, σε εισάγει ήρεμα στον κόσμο όπου εκτυλίσσεται η πλοκή του. Ο τρόπος γραφής μοιάζει σημερινός –χωρίς τις ακρότητες – αν και γράφτηκε σχεδόν έναν αιώνα πριν. Το μυθιστόρημα είναι ουσιαστικά η μεταφορά στο βιβλίο της τραυματικής- κυριολεκτικά- εμπειρίας του ίδιου του Hemingway στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, στον οποίο υπηρέτησε ως εθελοντής στα ασθενοφόρα στο Ιταλικό μέτωπο, τραυματίστηκε και παρασημοφορήθηκε.

Η ιστορία εξελίσσεται με ήρωα τον Frederic Henry, ένα νεαρό Αμερικανό, ο oποίος κατατάσσεται ως εθελοντής στον Ιταλικό Στρατό και στέλνεται στην πρώτη γραμμή. Εκεί γνωρίζει και ερωτεύεται την βρετανίδα νοσοκόμα Catherine Barkley. Ανάμεσά τους αναπτύσσεται μια δυνατή ερωτική έλξη, με το ειδύλλιό τους να συνεχίζεται και να κορυφώνεται μετά τον τραυματισμό του στο γόνατο από θραύσμα οβίδας. Επιστρέφει στο μέτωπο αλλαγμένος. Η σκληρή πραγματικότητα του πολέμου έχει διαλύσει τον τρόπο που αντιλαμβανόταν τα πράγματα. Παρασυρμένος από τον πανικό της γενικής υποχώρησης των Ιταλικών στρατευμάτων κινδυνεύει να τουφεκιστεί από την Ιταλική Στρατιωτική Αστυνομία και αποφασίζει να λιποτακτήσει. Μαζί με την Catherine καταφέρνουν να περάσουν στην Ελβετία ελπίζοντας να ζήσουν αυτό που επιθυμούν. Τα γεγονότα όμως έχουν τη δική τους ψυχρή λογική.

Το μυθιστόρημα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, γεγονός που μπορείτε να συνδυάσετε με την ανάγνωσή του.