Ο Αύγουστος είναι περίοδος διακοπών και ταξιδιών για τους περισσότερους. Ταξιδεύοντας, όμως, ανοίγουμε τις αισθήσεις μας. Ένα από τα ταξίδια που έχω κάνει και ξεχωρίζω είναι πριν από κάποια χρόνια στο Fernando de Noronha. Είναι ένα αρχιπέλαγος 350 χλμ. ανατολικά των ακτών της Βραζιλίας, με όχι περισσότερους από 2.000 κατοίκους. Προστατευόμενη περιοχή με μοναδική φυσική ομορφιά.

Στη Βραζιλία έχω πάει πολλές φορές, όμως η αίσθηση που είχα φεύγοντας από το αεροδρόμιο του Recife με το μικρό ελικοφόρο αεροπλάνο για τα νησιά αυτά επαληθεύθηκε φτάνοντας. Το αεροδρόμιο Carlos Wilson σού δίνει αμέσως την αίσθηση του Παράδεισου σε μορφή νησιού. Νοίκιασα ένα από τα λίγα διαθέσιμα beach buggy και ενημερώθηκα από τον Carlito για το μοναδικό μαγαζί, που λειτουργούσε και ως βενζινάδικο.

Το δωμάτιο όπου έμενα ήταν μέσα σε ένα τροπικό δάσος. Ψάχνοντας το νησί, οδήγησα μέσα από κάτι στενά χωμάτινα δρομάκια, περπάτησα σε ένα τροπικό μονοπάτι και βρέθηκα σε μια παραλία από αυτές που δεν έχεις ξαναδεί, την Praia dos dolfinos. Το απόγευμα, στο μοναδικό Bar do Cachorro με τη συγκλονιστική θέα στην Praia do Meio, ήπιαμε τα πιο δροσιστικά Abacasirinha cocktails. Άρχισε να βρέχει και εμείς χορεύαμε τον πιο ωραίο χορό της Βραζιλίας, Forró (Φοχό στα πορτογαλικά). Μια ηλικιωμένη κυρία, ντόπια, η Senhora Fernanda, όταν τη ρώτησα αν ο καιρός θα φτιάξει, κοιτώντας τον ουρανό κάτω από τη βροχή μού είπε δυνατά σαν ξόρκι: «Mañana Sol!» (Αύριο λιακάδα!) Είχε δίκιο…

Το πρωί έλαμπε πάλι ο τροπικός ήλιος σε αυτόν τον απομονωμένο παράδεισο. Η ονομασία του αρχιπελάγους δόθηκε από τον βασιλιά της Ισπανίας προς τιμήν του Fernando de Noronha, ο οποίος όμως δεν πήγε ποτέ εκεί. Το Fernando de Noronha είναι ένα eco-island χωρίς luxury resorts, όπου βιώνεις τον απλό ρυθμό ζωής των ντόπιων.

“Freedom is the new Travelling”

Στο ταξίδι σημασία έχει η αίσθηση ελευθερίας, οι απροσδόκητες αλλαγές που συμβαίνουν και οι νέες εμπειρίες σ’ αυτό το προσωπικό μας ντοκι μαντέρ.

Ps. Στο διπλανό, λιτό δωμάτιο έμεναν διακριτικά η Penelope και ο Javier. ήταν στον πρώτο χρόνο γνωριμίας τους…

* Οι γυναίκες μας εμπνέουν, μας ιντριγκάρουν, τις ερωτευόμαστε, τις αγαπούμε και τις αφιερώνουμε το παρακάτω γνωμικό.

Τα τετραθέμελα του κόσμου τούτου: ψωμί, κρασί, φωτιά, γυναίκα.

Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957)