Ντύνοντας τους «αφανείς ήρωες» της καθημερινότητας
«Όλα ξεκίνησαν χάρη στον παππού μου, Τάκη Μαλτέζο. Είχε το ELLE, μία από τις πρώτες μπουτίκ γυναικείων ενδυμάτων στην Αθήνα τη δεκαετία του ’50. Οπότε έχω γεννηθεί και μεγαλώσει μέσα στα ρούχα. Το παρελθόν και οι παιδικές μου αναμνήσεις είναι γεμάτες από τόπια υφασμάτων, ραπτομηχανές και πρόβες ρούχων. Και πάντα ήξερα μέσα μου πως αυτό θα έκανα κι εγώ στη ζωή μου.
Σπούδασα σχέδιο μόδας. Το 2009, ολοκληρώνοντας τις σπουδές μου, εργάστηκα ως επιμελήτρια ρούχων στην τηλεόραση (δεν μου άρεσε ιδιαίτερα αυτή η δουλειά αλλά αποκόμισα πολλές γνώσεις) κι έπειτα ως σχεδιάστρια σε γνωστές εταιρείες της Αθήνας και στο θέατρο. Παράλληλα, αξιοποιώντας τις γνώσεις μου στο sur mesure ένδυμα, ασχολήθηκα σε εξατομικευμένο επίπεδο δημιουργώντας από νυφικά μέχρι αντρικά κοστούμια.
Το 2017 δημιούργησα την εταιρεία “Mariana Lalaouni-Βespoke Uniforms”, με στόχο την ανάδειξη της ποιότητας και της αισθητικής που έλειπε από τις στολές εργασίας σε όλους τους χώρους. Η αγάπη μου για τις στολές προέκυψε γιατί σκεφτόμουν πως θα ήθελα να βλέπω όλους τους ανθρώπους καλοντυμένους. Γιατί ο οδηγός του λεωφορείου να μην φοράει κάτι όμορφο; Γιατί οι σερβιτόροι να έχουν κακοραμμένες ποδιές; Μια προσεγμένη ενδυμασία κάνει τον εργαζόμενο να νιώθει πιο όμορφα και παράλληλα βελτιώνει και την παρουσία της εταιρείας.
Προκειμένου να δημιουργήσω μια στολή, πρώτα πηγαίνω στον χώρο του πελάτη για να εμπνευστώ. Όλα όσα κάνω είναι από την αρχή και κάθε σχέδιο είναι μοναδικό. Δεν χρησιμοποιώ επαναλήψεις σε πατρόν και υφάσματα. Εμπνέομαι, μου λέει και ο πελάτης τί φαντάζεται, του λέω κι εγώ τις σκέψεις μου και κάπως έτσι ξεκινώ να φτιάχνω τις προτάσεις μου.
Σαν σχεδιάστρια αγαπώ το μετάξι αλλά στη δουλειά που κάνω δεν μπορώ να το χρησιμοποιήσω διότι δεν είναι πρακτικό. Χρησιμοποιώ όμως υφάσματα όπως η καμπαρντίνα και οι ποπλίνες, τα οποία αναπνέουν, είναι δυνατά και αντέχουν στην σκληρή χρήση -μιας και τα ρούχα πλένονται πολύ συχνά ενώ οι άνθρωποι συνήθως δεν τα φροντίζουν όπως θα φρόντιζαν για παράδειγμα ένα βραδινό ρούχο.
Όλα τα ρούχα είναι ραμμένα πάνω στον κάθε έναν ξεχωριστά. Και στο μέλλον θα ήθελα να σχεδιάσω από στολές για αεροσυνοδούς μέχρι για οδηγούς λεωφορείων. Ουσιαστικά θέλω να ντύσω όλους τους αφανείς ήρωες της καθημερινότητας.
Η πρώτη μου δουλειά με την εταιρεία που έχω τώρα ήταν για το Beluga, ένα εστιατόριο στον Πειραιά. Ήταν ένα πολύ ιδιαίτερο βαμβακερό πουκάμισο με διπλό γιακά. Το πρώτο σχέδιο της ζωής μου δεν το θυμάμαι. Αλλά θυμάμαι τα πάντα από το μαγαζί του παππού μου. Αυτός είναι η αιτία που μπήκα σε αυτόν τον κόσμο. Με έκανε και ονειρεύτηκα. Είναι ο ήρωάς μου. Σκέφτομαι όμως πως ο πατέρας μου ανέκαθεν ήταν στον χώρο της εστίασης. Οπότε ίσως το επαγγελματικό ένδυμα που σχεδιάζω σήμερα να είναι ένα κράμα των κομματιών που έχω μέσα μου, ο συγκερασμός των δύο κόσμων: αυτού του παππού και της μητέρας μου, και εκείνου του πατέρα μου.
Αυτή την περίοδο σχεδιάζω στολές για τo Kensho boutique hotel αλλά και στολές καταδύσεων για ένα παγκόσμιο event free diving που γίνεται στην Αμοργό. Βλέπεις είμαι κι εγώ free diver και βρίσκομαι διχασμένη ανάμεσα στην αγάπη μου για τα ρούχα και τις καταδύσεις. Κι όσο προλαβαίνω, βουτάω. Δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο, αλλά η δουλειά που κάνω είναι από μόνη της ανταμοιβή οπότε δεν πειράζει».
Της Μαριανίνας Πάτσα
Popular
