Στην άκρη της Ιταλικής χερσονήσου και έχοντας θέα στον κόλπο του Squillace, η Villa RA σχεδιάστηκε από το ομοεθνές στούντιο MORQ ως ένα καλοκαιρινό καταφύγιο στο μεσογειακό τοπίο της Καλαβρίας. Κυβιστική σε όγκο και γήινη σε υφή, η χαμηλή, συμπαγής δομή κινείται σε μια λεπτή γραμμή μεταξύ μοντέρνας και παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, σκαρφαλωμένη σε μια κορυφογραμμή 300 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, η βίλα “κοιτάζει” στο Ιόνιο Πέλαγος που εκτείνεται προς τα νότια καθώς και στις τριγύρω βουνοκορφές. Αυτό που κάνει το κτίριο να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του περιβάλλοντος είναι η μοναδική μονοχρωματική του εμφάνιση. Το σπίτι είναι διακοσμημένο τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά με “Cocciopesto”, έναν τύπο σοβά που μοιάζει με χώμα και του οποίου το μοναδικό χρώμα χρειάστηκε αυστηρή δειγματοληψία και πολυάριθμες δοκιμές για να προσδιοριστεί με ακρίβεια προκειμένου να εξασφαλίζει οπτική συνέχεια μεταξύ τοπίου και αρχιτεκτονικής. Τα όρια μεταξύ του φυσικού και του χτισμένου γίνονται ακόμη πιο δυσδιάκριτα με μια περιμετρική ζώνη από θρυμματισμένες τοπικές πέτρες που εισχωρούν στις βελανιδιές, τους θάμνους και τους κάκτους. Παρόλο που το σπίτι έχει σχεδιαστεί για ένα ζευγάρι, η περιγραφή απαιτούσε ευρύχωρους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους διαβίωσης που μπορούν να φιλοξενήσουν μεγάλες κοινωνικές συγκεντρώσεις προς ψυχαγωγία. Ένα διαφορετικό είδος οριοθέτησης -εντός της βίλας- ορίζεται από τον άξονα ανατολής-δύσης που προχωρά από τους κοινόχρηστους χώρους προς τους ιδιωτικούς. Το σαλόνι είναι αναμφίβολα η καρδιά του σπιτιού, καθώς η προστατευμένη θέση του το μονώνει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο σημείο του ακινήτου από τη ζέστη και τον ήλιο του καλοκαιριού. Υποστηριζόμενο από μια αυστηρή μινιμαλιστική διακόσμηση και μια περιορισμένη παλέτα φυσικών υλικών, όπως ξύλο και πέτρα, ο εσωτερικός σχεδιασμός αντικατοτρίζει τον τραχύ χαρακτήρα του τοπίου.
Photo by Givlio Aristide