του Χρήστου Ζαμπούνη

Στην πρώτη θέση του ελληνικού box office για το 2021 ανήλθε μία θρησκευτικού περιεχομένου ταινία, που προβάλλεται ακόμη στους κινηματογράφους. Παραλλήλως, ο Antenna έσπευσε να αγοράσει από νωρίς τα τηλεοπτικά δικαιώματα λαμβάνοντας, φυσικά, υπ’ όψιν τα περίπου 300.000 εισιτήρια που έκοψε «Ο άνθρωπος του Θεού». Ρωσία, Σερβία, λόγω Ορθοδοξίας, Γαλλία, Ολλανδία, Αυστραλία, Λατινική και Νέα Ζηλανδία είναι οι αγορές όπου θα προβληθεί το έργο, ενώ δύναται κανείς να αντιληφθεί ποία θα ήτο η προσέλευσις του κοινού εάν δεν υπήρχε ο κορωνοϊός και οι καραντίνες. Τι και αν οι κριτικοί το «έθαψαν» γράφοντας, μεταξύ άλλων, για «αδόκιμη σοβαροφάνεια» ή «ανύπαρκτη σκηνοθεσία»! Τι και αν η παραγωγή είχε περιορισμένο προϋπολογισμό, που σε αντίθετη περίπτωση θα είχε διορθώσει αρκετά τεχνικά προβλήματα. Οι πιστοί, διότι περί αυτών πρόκειται, έσπευσαν μαζικώς να υπακούσουν στην προτροπή των ιερέων τους για να παρακολουθήσουν την σινε-βιογραφία του Αγίου Νεκταρίου.

Παρακολούθησα την Μεγάλη Δευτέρα, ελέω ημερών, την συναρπαστική, είναι η αλήθεια, διαδρομή του μητροπολίτου Πενταπόλεως από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας έως την εγκατάστασή του στην Αίγινα. Αντελήφθην από τα πρώτα λεπτά της προβολής τις ενστάσεις των κριτικών του κινηματογράφου, αλλά αυτές, προφανώς, έχουν δευτερεύουσα σημασία μπροστά στην δίψα των χριστιανών να τροφοδοτούν την πίστη τους μέσω των αγίων τους. Η υποδειγματική ερμηνεία του Άρη Σερβετάλη με έκανε για λίγο να ξεχάσω τις ατέλειες της σκηνοθετικής προσεγγίσεως και να ξανα-επεξεργασθώ θεμελιώδη θρησκειολογικά ερωτήματα, μεταξύ των οποίων το κορυφαίο είναι εάν υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν θαύματα. Από τις μαρτυρίες των συγχρόνων του προκύπτει ότι ο Άγιος Νεκτάριος, παρά την χλεύη που γνώρισε από την επίσημη Εκκλησία επί σειρά ετών, πριν αποκατασταθεί πανηγυρικώς, μάλλον ήταν θαυματουργός.

Photo Credit: Marilena Anastasiadou