του Χρήστου Ζαμπούνη

Ένας αυθάδης γάτος, από αυτούς που κυβερνούν την νύκτα το νησί, πλησίασε προς το κουαρτέτο εγχόρδων Adorno, έριξε μία διερευνητική ματιά προς τους μουσικούς, και στην συνέχεια απεχώρησε με την ίδια μεγαλοπρέπεια που είχε εμφανισθεί. «Μουσική Δωματίου στα λημέρια μου; Τι παράξενοι που είναι ώρες-ώρες οι άνθρωποι. Ας πάω να δώ την γατούλα μου που είναι σε οίστρο», ίσως να σκέφθηκε. Παράξενη μία συναυλία Κλασσικής Μουσικής στην Πάτμο. Χμμ. Το αντίθετο μάλλον. Ίσως η θεοβάδιστος νήσος να διαθέτει τους περισσότερους λάτρεις της σοβαρής μουσικής, όπως την έλεγαν παλαιότερα, ανά τετραγωνικό μέτρο στο Αιγαίο. Είμεθα περίπου διακόσιοι θεαταί, τόσους χωρούσε η Πλατεία της Παναγίας της Διασώζουσας, με αυστηρώς αριθμημένες προσκλήσεις, που ανταποκριθήκαμε στην πρόσκληση της Νάντας Γερουλάνου, συζύγου του καθηγητή Ιατρικής Στέφανου Γερουλάνου. Η Νάντα δεν ξεκίνησε την πρωτοβουλία μόνη της. Είχε συνοδοιπόρο τον διάσημο Ιταλό πιανίστα Roberto Pressedo και τον εξ’ ίσου περιώνυμο καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Όπερας της Barga. Η μέθεξις των παρευρισκομένων με τον «καλύτερο τρόπο που έχουμε να χωνεύουμε τον χρόνο», σύμφωνα τον W.H. Auden, υπήρξε καθολική, όπως και η ψυχική και πνευματική ανάτασις που προκαλεί έτσι κι αλλιώς το Νησί της Αποκαλύψεως. Με ή χωρίς γάτες.