του Απόστολου Κοτσάμπαση

Κανείς δεν γεννήθηκε κύριος. Το να γίνει είναι θέμα παιδείας. Αλλά δεν αρκεί. Είναι μια διαδικασία που εξελίσσεται σε βάθος χρόνου, στη διάρκεια της οποίας δημιουργείται ένας πυρήνας βασικών αρχών, πάνω στις οποίες κτίζεται ο νέος κύριος. Πώς αντιμετωπίζει τη δύσκολη σημερινή οικονομική πραγματικότητα ο Έλληνας κύριος; Aς αναφέρουμε δύο θέματα: την εμφάνιση και τους τρόπους του.

Στην πρώτη διαθέτει πολλά πλεονεκτήματα όσον αφορά τη χρήση ενδυμάτων και αξεσουάρ, τα οποία ήδη διαθέτει. Για τον κύριο η sprezzatura αποκτά μια επιπρόσθετη διάσταση, προσφέροντας εναλλακτικές μέσα στην καθημερινότητα της οικονομικής δυσπραγίας. Διότι η ανεπιτήδευτη κομψότητα αυτό ακριβώς είναι. Η γκαρνταρόμπα του έχει ήδη αποκτήσει «επενδυτική» διάσταση, καθώς παλιότερα κομμάτια της χρησιμοποιούνται με διαφορετικό τρόπο, δημιουργώντας νέα σύνολα. Καλά διατηρημένα δερμάτινα υποδήματα, Brogues, κοστούμια, σακάκια, pochettes αναδεικνύονται ξανά. Ο κύριος βλέπει το εισόδημά του μειούμενο και κινείται ανάλογα. Προσαρμόζει τον προϋπολογισμό του. Μειώνει ή μηδενίζει τα έξοδα σχετικά με την ένδυσή του. Όπως έχουμε πει, το στυλ δεν θέλει πολλά ευρώ.

Η κρίση αξιών όμως απαιτεί από τον κύριο να επιμένει στον δικό του κώδικα, ασχέτως κα-ταστάσεων. Η επέλαση του εθνολαϊκισμού, των θεωριών συνωμοσίας, των fake news, του κυνισμού, της αριστεροδεξιάς ρητορικής αποτελεί πρόκληση απέναντι σε όλα όσα πιστεύει. Όταν σε μια συζήτηση αντιμετωπίσει λεκτικούς χαρακτηρισμούς επιπέδου «φιλελέ», με επιχειρήματα απαντά ότι η χρεοκοπία προηγήθηκε των μνημονίων. Στην αναφορά «ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας» απαντά ότι κανείς δεν εμποδίζει τους «Έλληνες» επιχειρηματίες να μεταφέρουν ευρώ από την Ελβετία για να αγοράσουν κρατικές εταιρείες. Όταν του πουν ότι υπάρχει συνωμοσία των μεγάλων εναντίον μας, τους θυμίζει τη ναυμαχία του Ναβαρίνου. Όταν τον πιέζουν να επιλέξει ευρώ ή δραχμή, ζητά εγγυήσεις ότι με τις δραχμές που θα τυπώνουν θα σταματήσουν να διορίζουν δημόσιους υπαλλήλους.

Ο Gentiluomo τον καιρό της κρίσης ανατρέχει στην παιδεία του, αντλώντας χρήσιμα συμπεράσματα από την ιστορία. Συνδυάζει πληροφορίες, οικονομικά στοιχεία, σχηματίζοντας ορθολογικές ερωτήσεις και αναζητώντας τις ανάλογες απαντήσεις. Είναι δηκτικός πρώτα ως προς τις δικές του λάθος επιλογές. Αντιμετωπίζει με αυτοκριτική διάθεση τη μέχρι τώρα πορεία του και κατόπιν περνά σε γενικότερη κριτική. Προτιμά να σιωπά από το να μετέχει σε συζητήσεις στις οποίες ανακυκλώνονται οι ίδιες απόψεις. Επιλέγει να προτείνει μόνο όταν έχει τεκμηριώσει τη θέση του. Ζητά πλέον το ίδιο και από τους συνομιλητές του. Γνωρίζει ότι χρειαζόμαστε σχέδιο για να αλλάξουν τα πράγματα. Παρακολουθεί τον διεθνή Τύπο και τα ΜΜΕ, ώστε να έχει ολοκληρωμένη άποψη. Κρίνει αυστηρά τον συνομιλητή του όταν δεν προβαίνει στην απαιτούμενη συγγνώμη στην περίπτωση κατά την οποία έχει απευθύνει χαρακτηρισμούς του τύπου «γερμανοτσολιάς, προσκυνημένος, στα τέσσερα κ.ο.κ.».

Ο κύριος την εποχή της κρίσης σχεδιάζει τη νέα πορεία του. Αντλεί έμπνευση από τους κλασικούς. Αφουγκράζεται τη νέα γενιά. Υιοθετεί ριζοσπαστικές προτάσεις εφόσον χρειάζεται. Είναι ανοικτός σε ευρύτατες αναθεωρήσεις στην οπτική του ως προς τις νέες δυνατότητες οι οποίες δημιουργούνται από την κατάρρευση του προϋπάρχοντος μοντέλου. Ο κύριος δεν συμβιβάζεται με τους μέτριους.