Oδήγησα τη Lamborghini Huracán Performante 2018.

Έχουμε συνηθίσει σήμερα αυτοκίνητα που κάνουν συνέχεια «μπιπ». «Μπιπ» όταν ανοίγεις την πόρτα, «μπιπ» αν δεν δέσεις αμέσως τη ζώνη σου, «μπιπ» αν βάλεις την τσάντα με τα ψώνια στη θέση του συνοδηγού, «μπιπ» αν προσπαθήσεις να ανάψεις τη μηχανή χωρίς να αφήσεις τον συμπλέκτη, «μπιπ» αν αντιληφθούν ότι πας να πέσεις σε κολόνα, «μπιπ» αν ξεχάσεις να σβήσεις τα φώτα ή ακόμα κι αν αφήσεις το τηλέφωνό σου στη θήκη για τα γάντια. Ορισμένα κάνουν «μπιπ» ακόμα κι αν σε πάρει ο ύπνος.

Κανένα αυτοκίνητο όμως δεν μπορεί να συναγωνιστεί τη Lamborghini Huracan Performante στους εκνευριστικούς ήχους που ακούγονται κάθε στιγμή, χωρίς προφανή λόγο. Το πρώτο «μπιπ» ακούστηκε με το που άρχισα να την οδηγώ, ένα κρύο πρωινό στο Λονδίνο. Ο λόγος ήταν η δυσλειτουργία του TSU. Δεν είχα ιδέα τι ήταν το TSU, αλλά ξαναχάλασε μερικά δευτερόλεπτα αργότερα. Νέο «μπιπ». Και πριν περάσει ένα λεπτό, «μπιπ» ξανά. Ο ήχος θα ήταν υποφερτός αν ήταν σταθερά επαναλαμβανόμενος, αλλά είχε τον ρυθμικό συγχρονισμό του γαβγίσματος ενός βαριεστημένου σκύλου.

Έτσι τηλεφώνησα στη Lamborghini και μου είπαν ότι το αυτοκίνητο δεν ήταν ακόμη σε στάδιο παραγωγής, και η τηλεμετρία του δεν είχε εγκατασταθεί σωστά. Το πήγα σε μια αντιπροσωπεία, κάτι έκαναν με ένα λάπτοπ και μου είπαν ότι το «μπιπ» θα σταματούσε. Καθώς επέστρεφα στο γραφείο, έκανε «μπιπ» ξανά. Και πάλι, φόρεσα τα γυαλιά μου για να καταλάβω τι πήγαινε στραβά. Σύμφωνα με ένα μικροσκοπικό μήνυμα που εμφανίστηκε στο τύπου βιντεογκέιμ ηλεκτρονικό ταμπλό, κάτι που λεγόταν ΜΜΙ είχε απενεργοποιηθεί. (Μιλώντας για ακρωνύμια, αυτό το αμάξι είχε περισσότερα κι από τον βρετανικό στρατό.) Παρ’ όλα αυτά, από τη στιγμή που το μυστηριώδες ΜΜΙ –τελικά ήταν το interface πολυμέσων– δεν με εμπόδιζε στην οδήγηση και το «μπιπ» ήταν ένα και μόνο ένα, αποφάσισα ότι μπορώ να το ανεχτώ.

Το ίδιο απόγευμα άφησα το Λονδίνο για την εξοχή και, κα- θώς μπήκα στον Μ25, ένα νέο «μπιπ» ήχησε. Έβαλα και πάλι τα γυαλιά μου, για να διαβάσω το μήνυμα. Έλεγε ότι έπρεπε να σβήσω τη μηχανή και να ελέγξω τα λάδια. Είχε σκοτεινιάσει, έβρεχε και ήμουν στον αυτοκινητόδρομο, οπότε αποφάσισα να περιμένω μέχρι τον επόμενο σταθμό εξυπηρέτησης. Καθώς επιβράδυνα για να μπω στον παράδρομο, το προειδοποιητικό φωτάκι έσβησε – προφανώς έκρινε ότι τελικά τα λάδια δεν χρειάζονταν έλεγχο. Επιτάχυνα και πάλι, και 10 λεπτά μετά, το «μπιπ» ακούστηκε ξανά, καλώντας με να σταματήσω για να ελέγξω τα λάδια. Δεν το έκανα. Ήμουν απορροφημένος προσπαθώντας να ανάψω το σύστημα πλοήγησης (δεν δούλευε) και να πάρω πληροφορίες για την κίνηση στον δρόμο μπροστά (ούτε αυτό δούλευε). Και μετά το λαμπάκι λαδιού έσβησε και πάλι. Όλα καλά.

Για την ακρίβεια, όχι και τόσο καλά. Γιατί δεν μπορούσα να βρω τον διακόπτη για τους υαλοκαθαριστήρες. Η Lamborghini, βλέπετε, αποφάσισε αφελώς να μιμηθεί τη Ferrari και έβαλε κι αυτόν τον διακόπτη, μαζί με όλους τους άλλους, πάνω στο τιμόνι. Αποτέλεσμα; Κάθε φορά που θες να βάλεις υαλοκαθαριστήρες, να ακούς Classic FM με αναμμένο το αριστερό φλας. Η κατάσταση γίνεται χειρότερη όταν είσαι σε επαρχιακό δρόμο και χρειάζεσαι προβολείς: πατάς το κουμπί, ανάβουν και, όταν το αφήνεις, σβήνουν. Και το πατάς ξανά, μόνο που τώρα πια έχεις φτάσει σε στροφή και κατά λάθος έχεις σβήσει και τους υαλοκαθαριστήρες.

Σε κατάσταση απελπισίας πλέον, άρχισα να πατάω όποιον διακόπτη υπήρχε κοντά στο δεξί μου γόνατο, μέχρι που κατάφερα να σβήσω όλα τα φώτα. Φανταστικά. Τρέχω με 50 μ.α.ω,, βρέχει, είναι θεοσκότεινα και δεν έχω ούτε φώτα ούτε υαλοκαθαριστήρες. Όταν τελικά έβγαλα άκρη με όλα αυτά (βρίζοντας), βρέθηκα πίσω από ένα Audi που φαινόταν να το οδηγεί ένα προσκέφαλο με αυτιά, με 35 μ.α.ω. Βιαζόμουν να φτάσω σπίτι, οπότε έβαλα τη Huracán σε αγωνιστική λειτουργία (Corsa). Όλο το ταμπλό έγινε ένα τεράστιο στροφοταχύμετρο. Στην πρώτη ευθεία πάτησα γκάζι.

Ομολογώ ότι δεν είχα ξανακούσει τέτοιο θόρυβο. Ήταν σαν η μηχανή να είχε αποφανθεί ότι τελικά έμεινε από λάδια και εξερράγη. Πανικοβλημένος, εγκατέλειψα την προσπάθεια προσπέρασης και άφησα το γκάζι. Και τότε συνειδητοποίησα ότι όχι, ήταν απλώς ο θόρυβος που κάνει η Huracán όταν την «τσιγκλάς». Κατόπιν αυτού κατάφερα να προσπεράσω το Audi, αλλά ήταν πλέον αργά. Ήταν περασμένες επτά, το ραδιόφωνο έπαιζε ήδη το νέο επεισόδιο των «Archers», αλλά μέσα στη Lambo δεν έκανε διαφορά, γιατί αυτό το αμάξι είναι τόσο θορυβώδες, που δεν μπορείς να ακούσεις τίποτε άλλο. Και ίσως ποτέ ξανά.

Ο ήχος της μηχανής αρχικά είναι σαν κομπρεσέρ. Όταν το «σανιδώνεις», ακούγονται μωρά που κλαίνε, αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί μηχανισμοί που πυροδοτούνται, το ηφαίστειο Κρακατόα, οι Grateful Dead, δοκιμαστική εκτόξευση πυραύλου, λευκός θόρυβος, δεκακύλινδρο μονοθέσιο της Formula 1 σε φουλ στροφές, σμήνος από F15 Eagles σε σχηματισμό μάχης, μερικά λιοντάρια, μια συγκέντρωση κυνηγών κι ένας πόλεμος. Όλα αυτά μέσα στο αμάξι σου. Ταυτόχρονα. Το εκπληκτικό είναι ότι δεν είναι μεγάλο αυτοκίνητο. Ναι, του έχουν φορέσει κάτι περίεργα spoiler πίσω και μια μακρουλή «μουσούδα» εμπρός, αλλά δεν είναι μεγάλο. Το ότι κάνει τόσο θόρυβο είναι ελαφρώς γελοίο. Παρ’ όλα αυτά, καθώς γκάζωνα για να διανύσω τα τελευταία μίλια της διαδρομής προς το σπίτι, πρέπει να ομολογήσω ότι το ερωτεύτηκα. Είναι ένα υπέροχο αυτοκίνητο. Ένα εξαιρετικό αυτοκίνητο. Αληθινό διαμάντι.

Η Lamborghini λέει ότι έχει αναπτύξει μια νέα τεχνολογία που της επιτρέπει να φτιάχνει ακόμη και μικρά, πολύπλοκα εξαρτήματα από ανθρακονήματα, και γι’ αυτό η Performante είναι ελαφρύτερη του αναμενομένου. Που δεν είναι. Με βάρος 1,4 τόνους, δεν τη λες και πούπουλο. Και σε αυτή την έκδοση έχει το γνωστό «βαρύ» σύστημα τετρακίνησης και ο δεκακύλινδρος κινητήρας των 5,2 λίτρων –κατά πάσα πιθανότητα ο τελευταίος της σειράς του– είναι σε γενικές γραμμές ο ίδιος με εκείνον που «φοράει» το στάνταρ μοντέλο. Και όμως, με έναν ανεξήγητο τρόπο, αυτό το πράγμα είναι ασύλληπτα γρήγορο. Στην ευθεία η Ferrari 458 Speciale τρώει τη σκόνη της. Στην πίστα του Nürburgring αποδείχθηκε γρηγορότερο από όλα τα υπερ-αυτοκίνητα του ενός εκατομμυρίου στερλινών. Δεν θα το πιστέψετε, αλλά έκανε τον γύρο (σ.σ. 20,932 χλμ.) σε 6 λεπτά και 52 δευτερόλεπτα μπροστά στα έκπληκτα μάτια των οδηγών δοκιμών.

Και δεν είναι μόνο γρήγορη. Είναι και συναρπαστική. Μπορεί να κάνει τον θόρυβο ενός γαλαξία που σχηματίζεται, μπορεί το κεφάλι σου να κολλάει με δύναμη στο προσκέφαλο, αλλά την ίδια στιγμή νιώθεις ένα απαλό φύσημα στις τρίχες των χεριών σου. Αυτό είναι ένα αμάξι που βρυχάται και γουργουρίζει μαζί. Είναι σαν μια ιταλική ντομάτα – μικρή, λαμπερή και τόσο γεμάτη γεύση, που σε κάνει να κλείνεις τα μάτια από απόλαυση. Από την άλλη, είναι εκνευριστική. Το δοκιμαστικό μοντέλο που οδήγησα είναι χωρίς συζήτηση ό,τι πιο εκνευριστικό έχω οδηγήσει. Αλλά κι αυτό είναι μέρος της γοητείας του. Είναι αυτό που του δίνει ψυχή. Και η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σε ένα καλό και σε ένα σπουδαίο αυτοκίνητο.

ME MIA MATIA

THE CLARKSOMETER

ΛΑΜΠΕΡΗ ΚΑΙ ΛΑΧΤΑΡΙΣΤΗ ΣΑΝ ΙΤΑΛΙΚΗ ΤΟΜΑΤΑ

Oδική συμπεριφορά: 5/5

Άνεση: 4/5

Eπιδόσεις: 5/5

Καμπίνα: 4/5

Πρακτικότητα: 3/5

Kόστη: 4/5

ΤΑ ΥΠΕΡ

• Τρέχει σαν να μην υπάρχει αύριο.

• Ο ήχος θα σας συνεπάρει.

• Αγκαλιάζει τον δρόμο.

ΤΑ ΚΑΤΑ

• Τεχνικές ατέλειες

• Λάθος τοποθέτηση διακοπτών για καθαριστήρες παρμπρίζ και φώτα

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

• Tιμή: 242.000 ευρώ

• Κινητήρας: 5.204 κ.εκ., V10

• Ισχύς: 630 ίπποι @ 8.000 σ.α.λ.

• Ροπή: 442 Ib ft @ 6.500 σ.α.λ.

• Mετάδοση: Επτατάχυτο αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη, τετρακίνητο

• Επιτάχυνση: 0-100: 2,9’’

• Τελική ταχύτητα: 202 μ.α.ω.

• CO2: 314 g/km

• Διαστάσεις: 4.560 mm x 1.924 mm x 1.165 mm

Photo: Alamy/ Visual Hellas

Read the original article (in English) below:

The Clarkson Review: Lamborghini Huracan Performante

We are used these days to cars that beep and bong constantly. They bong when you open the door, bong when you don’t immediately fasten your seatbelt, bong if you put a shopping bag on the passenger seat, bong if you try to start the engine without depressing the clutch first, bong if they think you’re going to bump into a lamppost, bong if you forget to turn the lights off or even if you leave your telephone in the glove box. Some even bong if you’ve nodded off. But when it comes to making irritating noises all the bloody time, for no bloody reason, nothing gets close to the Lamborghini Huracan Performante. Bong it went when I set off on a chilly London morning. This was because its TSU was malfunctioning. I had no clue what its TSU was but it malfunctioned again moments later, with another bong to alert me of the fact. And then, after a minute or so, it did it again. This might have been bearable had it been regular but it had all the rhythmic timing of a bored dog. So I called Lamborghini, which said it was a preproduction car and that its telemetry wasn’t installed properly. So I took it to a dealer, which applied a laptop and said that the bonging would
now stop. Bong, it said on the way back to the office. Once again, I reached for my spectacles to see what was wrong this time. And, according to a small message on the arcade-game electronic dash, something called the MMI had become disabled. For acronyms, this thing was worse than the
British Army. However, since the disablement of the mysterious MMI — it turned out to be the multimedia interface — was making no difference to my progress and there’d only been the one bong, I figured I could live with it.

That afternoon I left London for the country and as I joined the M25 the car bonged again. Once again, I reached for my glasses so I could read the message, which this time said that I should switch off the engine and check the oil level. It was 6pm and I was on the M25 and it was drizzling, so I figured it could wait until the next services.

As I slowed for the slip road to the next services, the warning light went out. It had obviously decided that there was, after all, enough oil in the engine, so I speeded up and 10 minutes later there was a bong to say the oil level was low and I should stop. Which I didn’t. I was too busy trying to turn on the sat nav, which wasn’t working, or get information about traffic. But that system wasn’t working either. And then the oil warning light went out again. And all was well.

Except, it wasn’t. Because by this stage I was trying to find the windscreen wiper switch. Foolishly, Lamborghini has taken a leaf out of Ferrari’s book and mounted it on the steering wheel along with the switches for every other damn thing. So each time you want to turn on the wipers you end up listening to Classic FM with your left indicator blinking.

It gets worse when you are in the countryside and you need full-beam lighting because you push the button and when you let go, the full beam goes out. So you push it again, except at this point you’re going round a corner so now you’ve turned off the wipers.

In desperation, I fumbled away at the switches by my right knee until eventually all the lights went out. So now I’m doing 50mph, it’s raining and dark and neither the lights nor the wipers are on.

Shortly after sorting all this out — by swearing — I came up behind an Audi that was being driven by a headrest, with ears, at 35mph. I desperately needed to get home by 7pm so I put the Huracan in Corsa, or Race, mode, which caused the dash to become one huge rev counter, and when we encountered a short straight I put my foot down.

Well, I’ve never heard a noise like it. Plainly, the engine had decided it was bereft of oil, after all, and had exploded. In a panic, I abandoned the overtaking move and took my foot off the accelerator. And then I realised that, no, that’s just the noise a Huracan makes when you poke it with a stick.

I finally managed to overtake the Audi but by then it was too late. I’d missed the 7pm deadline and The Archers had started. But in the Lambo that was OK because this car is so loud you can’t hear anything at all. Ever again.

The sound starts off as a jackhammer and then when you floor it, you have babies crying, improvised explosive devices going off, Krakatoa, the Grateful Dead, a space shuttle rocket test, white noise, a latter-day V10 Formula One car at full chat, a squadron of F-15 Eagles on combat power, some lions, a hunt ball and a war. All going on in your car. At the same time.

What’s extraordinary is that it’s not a big car. Yes, it’s festooned with weird spoilers at the back and a snouty nose at the front. And my test car was a flat orange. But it’s not big. Which is what makes the sound it makes faintly ludicrous.

However, as I used the sound to drown out The Archers on that final few miles dash home, I’m afraid I fell head over heels in love. This is a wonderful car. A brilliant car. An absolute gem.

Lambo says that because it has developed a new way of making carbon fibre, it can use it to make small intricate parts, which means the Performante is lighter than you’d expect. Which it isn’t. At nearly 1.4 tons, it’s still a fatty. And it still has a cumbersome four-wheel-drive system, and the 5.2-litre V10 — the last of the breed, almost certainly — is broadly the same as the engine you get in the standard car.

Somehow, though, this thing is idiotically fast. In a straight line it will leave a Ferrari 458 Special Needs for dead. And around the Nürburgring, it’s faster than any of the million-quid hypercars. You won’t believe this — very few test drivers that witnessed it did — but it went round in six minutes and 52 seconds.

And it’s not just fast. It’s exciting. It may be making the sound of a universe forming and your head may be pinned back against the headrest but you can still feel it blowing gently on the hairs on your arms. This is a car that roars and purrs at the same time. It’s like an Italian tomato — little and bright and so full of taste sensations it makes your eyes go crossed.

Yes, it’s also annoying. My preproduction test model was easily the most irritating vehicle I’ve driven but that’s part of the charm too. That’s what makes this car feel human. That’s what gives it a soul. And that’s what turns a good car into a great one.

The Clarksometer Lamborghini Huracan Performante

7– 1,165mm

1,924mm

4,506mm

Engine 5204cc, V10, petrol

Power 630bhp @ 8000rpm

Fuel / CO2 20.6mpg/314g/km

Weight 1,382kg

Price £215,000

Torque 442 lb ft @ 6500rpm

Acceleration 0–62mph: 2.9sec

Release date On sale now

Top speed 202mph