του Χρήστου Ζαμπούνη

Aναγιγνώσκω εσχάτως, όλο και περισσότερα ειρωνικά σχόλια για τους «has been» παίκτες της «Φάρμας». Η κακία, γενικώς, θάλλει στα Μέσα Κοινωνικής Δικτυώσεως, αλλά στο συγκεκριμένο ριάλιτι περιπέτειας, όπως αυτοπαρουσιάζεται, η στοχοποίησις διαλαμψασάντων διασημοτήτων του παρελθόντος, είναι προδήλως ενοχλητική. Φαντάζομαι πως όταν ένας γνωστός στο ευρύ κοινό, αποφασίζει, για κάποιο λόγο, να επιστρέψει στο προσκήνιο αρκετό καιρό μετά την απόσυρσή του, θα έχει υπ’ όψιν του το ρίσκο της γελιοποιήσεως, ειδικώς σε τέτοιου είδους τηλεπαιχνίδια.

H έκθεσις στην δημοσιότητα, θα το γνωρίζουν, δεν περιβάλλεται μόνον με λάμψη. Έχουμε πάμπολλα παραδείγματα, όχι μόνον στην τηλεόραση, αλλά και στην πολιτική, ατυχώς επανακαμψάντων – ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε.

Υπάρχουν βεβαίως και οι εξαιρέσεις, όπου το φιλοθεάμον κοινό αγκαλιάζει το comeback του πρώην celebrity. Eπειδή ο Δημοσθένης έλεγε «προς γαρ το τελευταίο εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται», «από το τελικό αποτέλεσμα κρίνεται το παρελθόν», είναι χρήσιμο πρώην Ολυμπιονίκαι, για να αναφέρω μόνον μία κατηγορία «has been», να σκέφτονται πώς θέλουν να τους θυμούνται. Στο βάθρο με τα μετάλλια ή «καλλιαρντεύοντας» τους συμπαίκτες-αντιπάλους;