του Χρήστου Ζαμπούνη

Υπάρχουν, επίσης, και «εκκεντρικότητες». Απεφοίτησα από το 1ο Λύκειο Βεροίας. Η κόρη μου από την Ecole Bilingue Jeannine Manuel. Ποία η διαφορά; Το μεν πρώτο σχολείο έχει αριθμό, το δε δεύτερο, όνομα. Mία παλαιά πρωτοβουλία του υπουργείου Παιδείας, ήδη από το 2008, αρχίζει να πάιρνει σάρκα και οστά το τελευταίο διάστημα. Το 8ο Δημοτικό Σχολείο Νικαίας επί παραδείγματι, επωνομάσθη, προσφάτως, σε «Ζωρζ Σαρρή» από την συγγραφέα παιδικών βιβλίων, ενώ στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης επελέγη το όνομα του Κυπρίου ήρωος Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Είχε προηγηθεί η μετωνομασία του 91ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών σε «Μίκης Θεοδωράκης», και του 3ου Γυμνασίου Πατρών σε «Νίκος Τεμπονέρας», του καθηγητού που είχε δολοφονηθεί στον ίδιο τόπο. Η διαδικασία της ονοματοδοσίας δεν είναι απλή υπόθεσις, διότι οι Σύλλογοι Διδασκόντων ενός εκάστου σχολικού συγκροτήματος που κάνουν τις προτάσεις, συχνά-πυκνά επιλέγουν τα ίδια ονόματα, συνήθως τα έχοντα σχέση με την τοπική ιστορία. Πόσα σχολεία, άραγε, στην Κρήτη να λέγονται «Ελευθέριος Βενιζέλος» και πόσα στην Λέσβο «Οδυσσέας Ελύτης»; Αντιθέτως, σε μικρά μέρη, όπως η Αμοργός, η επιλογή του Νίκου Γκάτσου, ο οποίος έγραψε το ομώνυμο ποίημα, είναι μάλλον μονόδρομος. όπως η πρότασις να δοθεί το όνομα του διευθυντού ενός σχολείου. Η ιδέα, πάντως, εν τω συνόλω της είναι ενδιαφέρουσα, ιδίως εάν στη διαδικασία συμμετέχουν και οι μαθηταί. A propos, για το 1ο Λύκειο Βεροίας προτείνω τον Δημήτριο Βικέλα, εκ των πρωταγωνιστών της αναβιώσεως των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.