Η εποχή του παραλόγου

του sir Taki Theodoracopulos

Νέα Υόρκη– Εδώ είμαστε ξανά καθώς η ετήσια και η πιο άγια γιορτή κατέφθασε, παρόλο που τα περσινά Χριστούγεννα μοιάζουν σαν να ήταν χθες. Περίεργο που ο χρόνος φάνηκε να μην περνάει γρήγορα κατά την εποχή των παρελθόντων τεμπέλικων ημερών αλλά τώρα κυλά σαν ένα ημερολόγιο ταινίας απεικονίζοντας τις ημέρες, τους μήνες και τα χρόνια να περνούν σαν αστραπή. Η νοσταλγία για κάποιους θεωρείται μπανάλ αλλά για μένα αποτελεί μία από τις πολλές χαρές των Χριστουγέννων. Οι περισσότεροι θυμούνται τα προηγούμενα Χριστούγεννα, είτε χαρούμενα είτε λυπημένα, αλλά εμένα μου έρχονται στο μυαλό τα πρώτα. Η ημερομηνία γέννησης του Κυρίου κατέστησε εφικτό το γεγονός να παίξουν ένα φιλικό παιχνίδι μεταξύ τους οι Γερμανοί με τους Βρετανούς στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Απλά φανταστείτε εάν τα στρατεύματα και από τις δύο πλευρές να είχαν αρνηθεί να συνεχίσουν τη μεταξύ τους σφαγή και να ζητούσαν, ως αλλαγή, οι χοντροί στρατηγοί που κάθονταν αραχτοί σε μεγάλα αγροτόσπιτα μακριά από το μέτωπο, να μονομαχούσαν ο ένας με τον άλλον. Μία άλλη παραμονή των Χριστουγέννων, το 1944, είδα έναν Έλληνα κομμουνιστή αντάρτη να μας πλησιάζει προτάσσοντας το τουφέκι του και κάποιος από το σπίτι – πιθανότατα ο πατέρας μου- να τον πυροβολεί μπροστά στα μάτια μου. Θυμάμαι ότι είχα στεναχωρηθεί πολύ για τον κομμουνιστή που κείτονταν εκεί για τρεις ημέρες καθώς η μάχη μαινόταν.

Τα πράγματα είναι πιο ήσυχα τώρα, αλλά μόνο εδώ στο Upper East Side, που είναι σχεδόν άδειο. Ο χαμός γίνεται βόρεια, νότια και δυτικά από εδώ, στο Bronx, στο Lower East Side και στο Brooklyn-Queens. Τελευταία είμαι εξοργισμένος για τους επιβάτες του μετρό, τους οποίους σπρώχνουν στις ράγες ενώ πλησιάζει το τρένο. Οι δράστες συνήθως περιγράφονται ως ψυχικά ασταθείς, αλλά ικετεύω αυτό να αλλάξει. «Χάνουν την επαφή» με την πραγματικότητα όταν συλληφθούν, κάτι που είναι σπάνιο, αλλά ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν όταν ζητιανεύουν χρήματα από ηλικιωμένες γυναίκες που πάνε στη δουλειά τους. Τέσσερα άτομα που συνελήφθησαν είχαν ονόματα που δύσκολα μπορούσες να προφέρεις, κανένα από τα οποία δεν ήταν κατοχυρωμένο στο Social Register, τη Βίβλο της εξαφανισμένης ανώτερης τάξης, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ.

Δεν πειράζει. Έχουμε Χριστούγεννα και πρέπει να σκεφτώ ωραία πράγματα για να γράψω. Με τους PR δημοσιογράφους και τους αυτοαποκαλούμενους influencers να υποκαθιστούν την αλήθεια με οτιδήποτε πωλούν, η μόνη φωνή που μιλάει καθαρά και νηφάλια στις ημέρες μας -όπως και πάντα- είναι αυτή της εκκλησίας. Πρόσφατα συνομίλησα με τον φίλο μου Πατέρα Benedict για τους εγκλωβισμένους χριστιανούς στη Μέση Ανατολή και για πρώτη φορά τα λόγια μου έπιασαν τόπο. Αναφέρθηκα και στην κριτική που δέχεται ο Πάπας, ο οποίος δείχνει να ενδιαφέρεται περισσότερο για τα ανοιχτά σύνορα για τους αφρικανούς παρά για τις διώξεις των χριστιανών από τους Ισλαμιστές.

Οι τελευταίες δολοφονίες των χριστιανών από τα χέρια μουσουλμάνων τρομοκρατών στη Νιγηρία δεν φαίνεται να ενδιαφέρουν τους New York Times και άλλους παραγωγούς fake-news. Ο Αμερικανός Πρέσβης στη Νιγηρία υποτίμησε τη δύναμη της Boko Haram, της τρομοκρατικής οργάνωσης που σκοτώνει και απαγάγει χριστιανούς. Τι θα χρειαστεί για να ξυπνήσουν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι ώστε να κάνουν κάτι για τους ομόθρησκους μας; 63.000 νεκροί μέχρι σήμερα και χιλιάδες λεηλατημένες εκκλησίες και εμείς συνεχίζουμε να στέλνουμε βοήθεια στους χοντρούς απατεώνες της Νιγηρίας για να τη λεηλατούν.

Ο πρύτανης του St. Michael είναι ο Πατέρας Rutler, ένας διανοούμενος που έχει αναφερθεί εκτενώς στον Χριστιανισμό και την πίστη. Αναπολούσαμε ήδη τις συντηρητικές πολιτικές προτού η Πέμπτη Φάλαγγα, οι νεοσυντηρητικοί κυριαρχήσουν. Ο ορισμός του σχετικισμού από τον Πατέρα Rutler είναι η προσπάθεια να αντιληφθούμε την ανυπαρξία – ένας αληθινός θησαυρός. Και παρόλο που αναγνωρίζει το γεγονός ότι ο 19ος αιώνας καλύφθηκε από τη δουλεία, τονίζει ότι τους δύο τελευταίους αιώνες έχουμε δει έκρηξη των αμβλώσεων. Του είπα ότι αν είχα γεννηθεί στη Virginia και είχα κληρονομήσει σκλάβους, θα τους είχα απελευθερώσει αμέσως επειδή το να ζεις με δυστυχισμένους ανθρώπους είναι μια κόλαση, και οι καλοπληρωμένοι εργαζόμενοι είναι δέκα φορές πιο παραγωγικοί.

Το χάος βέβαια ξεκίνησε με τους Γάλλους, των οποίων οι φιλόσοφοι αποφάσισαν να καταρρίψουν τον πολιτισμό της Χριστιανοσύνης και να τον αντικαταστήσουν με αυτόν του Λόγου. Ο πόλεμος εναντίον του Χριστιανισμού βρίσκεται τώρα στην κορύφωση, με τους συνήθεις ύποπτους να κατακεραυνώνουν χωρίς σταματημό την εκκλησία για κάποια από τα κακά της, αδιαφορώντας για τα εκατομμύρια καλά της. 2000 χρόνια κουλτούρας και Χριστιανικού πολιτισμού που μας προσέφεραν την αξιοπρέπεια και τα ατομικά ανθρώπινα δικαιώματα αγνοούνται σήμερα από κάποιους άμυαλους, βλάκες celebrity που στρέφονται ενάντια της εκκλησίας. ( Ο ίδιος ο Πάτερ Rutler εκβιάζεται από κάποιον αυτοαποκαλούμενο φύλακα που τον «προστατεύει» κατά τη διάρκεια των εκλογών. Αναμενόμενο.)

Εντάξει, αγαπητοί αναγνώστες, θα φροντίσω να απαλλαγώ απ’ όλα αυτά τώρα που έχουμε Χριστούγεννα. Πολλά από τα media αρνούνται να εκφράσουν την οργή τους για τον αποκεφαλισμό των χριστιανών στη Μέση Ανατολή, με τη γενοκτονία των χριστιανικών κοινοτήτων στο συγκεκριμένο μέρος, να είχε προηγηθεί του Ισλάμ. Σας υπενθυμίζω, η τήρηση των ηθικών επιταγών της Χριστιανοσύνης δεν αφορά τους κακοποιούς, όπως είπε και η Bette Davis με άλλα λόγια. Αλλά ούτε έχει νόημα να συμπεριφερόμαστε ως δειλοί όταν οι ισλαμιστές μας δολοφονούν στις αυλές μας και η πρώτη αντίδραση των ηγετών είναι να εκφράζουν την ανησυχία ότι η πρόσφατη οργή μπορεί να πυροδοτήσει την ισλαμοφοβία.

Ήταν μια χρονιά που δεν θα ξεχάσουν πολλοί άνθρωποι. Οι κοσμικοί υπέφεραν περισσότερο, όποτε αυτά τα Χριστούγεννα ας αφιερώσουμε μια σκέψη παραπάνω γι’ αυτούς. Για εσάς τους υπόλοιπους πιστούς αναγνώστες μας, να έχετε τα πιο όμορφα Χριστούγεννα.

Opinions