Πολιτική των ΗΠΑ: Υποστηρίζουμε τους Ουκρανούς αλλά δεν θα το διακινδυνεύσουμε

του Patrick J. Buchanan

Αφού κατά τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ την Παρασκευή, δεν αποφασίστηκε να δημιουργηθεί μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία, ο Πρόεδρος Zelensky είπε ότι η αποτυχία των συμμάχων να κλείσουν την εναέρια ζώνη για τα ρωσικά στρατιωτικά αεροσκάφη, δίνει το πράσινο φως για τον περαιτέρω βομβαρδισμό των ουκρανικών πόλεων. «Για όλους τους ανθρώπους που θα πεθάνουν, ξεκινώντας από σήμερα, υπεύθυνοι θα είστε εσείς, εξαιτίας της αδυναμίας σας», τόνισε ο Zelensky στο NATO.

Η κατηγορία προς το ΝΑΤΟ για δειλία προήλθε όταν ο Γενικός Γραμματέας του NATO, Jens Stoltenberg, απέκλεισε τη δημιουργία ζώνης για απαγόρευση πτήσεων: «Το ΝΑΤΟ δεν θα πάρει μέρος στη σύγκρουση. Το ΝΑΤΟ είναι μια αμυντική συμμαχία. … Δεν επιδιώκουμε πόλεμο και σύγκρουση με τη Ρωσία. … Δεν πρέπει να έχουμε αεροπλάνα του ΝΑΤΟ να επιχειρούν πάνω από τον ουκρανικό εναέριο χώρο ή στρατεύματά μας σε ουκρανικό έδαφος».

Ο Υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken ακολούθησε τα βήματα του Stoltenberg: «Η δική μας είναι μια αμυντική συμμαχία. Δεν επιδιώκουμε καμία σύγκρουση. Ο Πρόεδρος Biden ήταν ξεκάθαρος ότι δεν πρόκειται να μπούμε σε πόλεμο με τη Ρωσία».

Την Κυριακή, ο Blinken συνέχισε τον συλλογισμό του:

«Ο Πρόεδρος Biden έχει την ευθύνη στο να μην μας βάλει σε μια άμεση σύγκρουση, έναν άμεσο πόλεμο με τη Ρωσία, μια πυρηνική δύναμη, και να μην διακινδυνεύσει έναν πόλεμο που θα επεκτείνεται ακόμη και πέρα από την Ουκρανία στην Ευρώπη.… Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να τερματίσουμε αυτόν τον πόλεμο στην Ουκρανία, όχι να ξεκινήσουμε έναν μεγαλύτερο».

Συνοπτικά η πολιτική των ΗΠΑ: Οι Ουκρανοί πρέπει να συνεχίσουν να πολεμούν και να πεθαίνουν, σκοτώνοντας Ρώσους, όσο εμείς κρατάμε απόσταση και τους επευφημούμε. Στη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή στρατιωτική κρίση από την ίδρυση του ΝΑΤΟ, οι ενέργειες και η αδράνεια των ΗΠΑ μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια τους. Με απλά λόγια, η δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία θα σήμαινε ότι τα αεροπλάνα και οι πιλότοι των ΗΠΑ θα έπρεπε να καταρρίψουν τα ρωσικά αεροπλάνα και πιλότους. Αυτό θα σήμαινε πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής. Δεδομένου του ρωσικού στρατιωτικού δόγματος, ένας τέτοιος πόλεμος θα μπορούσε να κλιμακωθεί γρήγορα στη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων.

Συμπέρασμα: Δεν είμαστε διατεθειμένοι να ρισκάρουμε έναν πόλεμο με τη Ρωσία για χάρη της Ουκρανίας, καθώς αυτή η χώρα των 44 εκατομμυρίων κατοίκων δεν έχει κάποιο ζωτικό ενδιαφέρον ούτε είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Δεν θα δημιουργήσουμε μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία, καθώς αυτό θα σήμαινε πόλεμο με τη Ρωσία. Αλλά αν η Ρωσία είχε επιτεθεί στην Εσθονία και όχι στην Ουκρανία, θα ήμασταν σε πόλεμο με τη Ρωσία, επειδή η Εσθονία είναι μέλος του ΝΑΤΟ.

Ας το πούμε ακόμη μια φορά: Εάν η Ρωσία επιτεθεί στις γειτονικές χώρες της Φινλανδίας, Σουηδίας, Ουκρανίας, Μολδαβίας ή Γεωργίας, δεν συμμετέχουμε στον πόλεμο. Αλλά αν η Ρωσία επιτεθεί στη Λιθουανία, τη Λετονία, την Εσθονία, τη Σλοβακία, τη Ρουμανία ή τη Βουλγαρία, συμμετέχουμε, ακόμη και με τον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου.

Σας φαίνεται λογικό; Βγάζει νόημα; Γιατί δεσμευόμαστε να κάνουμε για τη Βουλγαρία – να κινδυνεύσουμε δηλαδή πόλεμο με τη Ρωσία – αυτό που όλοι συμφωνούν ότι θα ήταν τρελό στην περίπτωση της Ουκρανίας; Σε αυτό, ο Ρώσος Πρόεδρος Putin ήταν σαφής και πειστικός. Οποιαδήποτε προσπάθεια δημιουργίας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία, θα αντιμετωπίζεται ως πράξη πολέμου. Και η Ρωσία διατηρεί το δικαίωμα να επιτεθεί σε οποιοδήποτε έθνος τα αεροπλάνα του οποίου επιβάλλουν αυτή τη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων.

Όσον αφορά την αποστολή παλιών αεροσκαφών MIG στην Ουκρανία από χώρες του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας, όπως η Πολωνία, για χρήση κατά των ρωσικών στρατευμάτων, ο Putin λέει ότι κάτι τέτοιο θα συνιστούσε πράξη πολέμου και η Ρωσία θα αντεπιτίθεντο απέναντι σ’ αυτές τις χώρες. Ο Biden την προηγούμενη εβδομάδα συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Φινλανδίας Sauli Niinisto, ένα ουδέτερο έθνος που μοιράζεται σύνορα 833 μιλίων με τη Ρωσία. O Niinisto ίσως σκέφτεται την ένταξη της χώρας του στο NATO.

Κάτι τέτοιο όμως, παρουσιάζει προβλήματα, όπως φάνηκε και με την προειδοποίηση της Maria Zakharova από το ρωσικό υπουργείο εξωτερικών:

«Θεωρούμε τη δέσμευση της φινλανδικής κυβέρνησης σε μια στρατιωτική πολιτική μη ευθυγράμμισης έναν σημαντικό παράγοντα για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της σταθερότητας στη Βόρεια Ευρώπη. Η ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ θα είχε σοβαρές στρατιωτικές και πολιτικές επιπτώσεις».

Εάν οι Φινλανδοί δείξουν ενδιαφέρον στο να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, θα υπερασπιζόταν το ΝΑΤΟ τη Φινλανδία έναντι της ρωσικής στρατιωτικής δράσης όσο εξετάζεται η αίτησή της για ένταξη; Θα καλωσόριζαν και τα 30 μέλη του ΝΑΤΟ ένα νέο μέλος, με 5,5 εκατομμύρια ανθρώπους και μακρά σύνορα με τη Ρωσία, για το οποίο όλο το ΝΑΤΟ θα ήταν υποχρεωμένο να πάει σε πόλεμο με τη Ρωσία, σύμφωνα με το άρθρο 5;

Μια υπενθύμιση: Η ένταξη της Γεωργίας και της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ήταν θέματα συμμαχικών συζητήσεων, προτού συγκρουστούν με τη Ρωσία. Έκτοτε, αυτή η συζήτηση ήρθε στο προσκήνιο. Πώς θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των ΗΠΑ η προσθήκη ενός νέου έθνους που θα έπρεπε να προστατεύουν, έχοντας ως χρέος να πολεμήσουν την πιο βαριά οπλισμένη δύναμη στη γη, τη Ρωσία, όταν οι Stoltenberg, Blinken και Biden φαίνονται τρομερά ανακουφισμένοι που δεν χρειάζεται να πολεμήσουν τώρα για την Ουκρανία;

Μήπως το «τρολάρισμα» της Ουκρανίας όσον αφορά την ένταξη στο ΝΑΤΟ πυροδότησε τον πόλεμο του Putin; Η Wall Street Journal της Παρασκευής γράφει:

«Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία προέκυψε από δύο τεράστιες στρατηγικές γκάφες λέει ο Ρώσος ιστορικός Robert Service. Η πρώτη ήρθε στις 10 Νοεμβρίου, όταν οι ΗΠΑ και η Ουκρανία υπέγραψαν έναν Χάρτη Στρατηγικής Συνεργασίας, κατά τον οποίον αναγνωριζόταν η υποστήριξη της Αμερικής στο δικαίωμα του Κιέβου να επιδιώξει την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Το σύμφωνο έφερε πιο κοντά από ποτέ την πιθανότητα η Ουκρανία να ενταχθεί τελικά στο ΝΑΤΟ – μια αφόρητη προοπτική για τον Putin. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ήταν τότε που άρχισαν αμέσως οι προετοιμασίες για τη λεγόμενη ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία».

Μια συμμαχία που δημιουργήθηκε για να αποτρέψει τον πόλεμο, υπάρχει η πιθανότητα να έχει πυροδοτήσει έναν καινούργιο.

Opinions