Μόλις τελείωσα να παραπονιέμαι την περασμένη εβδομάδα για την ανικανότητα των Αμερικανών να συντάξουν μια ολοκληρωμένη πρόταση, συνειδητοποίησα ότι το αντισταθμίζουν με το ότι είναι οι χειρότερα ντυμένοι άνθρωποι σε αυτή την πλευρά της Ουκρανίας.

του Sir Taki Theodoracopulos

Η J.Crew βρίσκεται στην επικαιρότητα τον τελευταίο καιρό επειδή η εταιρεία άλλαξε και πάλι χέρια, με τους δημοσιογράφους να νοσταλγούν το preppy στυλ και όλα αυτά τα πράγματα της δεκαετίας του ’60. Το μόνο που μπορώ να πω είναι, πώς μπορούν να το καταλάβουν; Οι δημοσιογράφοι δεν θα ήξεραν τι είναι το στυλ- πίστευαν ακόμη και ότι το ξεκούμπωτο button-down πουκάμισο του Gianni Agnelli οφειλόταν σε απροσεξία.

Ο τελευταίος Αμερικανός δημοσιογράφος με στυλ ήταν ο Joe Alsop, που έχει φύγει προ πολλού, ξάδελφος του Ρούσβελτ και γνώστης της Ουάσινγκτον, ο οποίος, σε αντίθεση με την ετερόκλητη ομάδα απατεώνων και «αφυπνιστών» που συγκέντρωσαν οι Bagel Times (ΝΥΤimes), γεννήθηκε κύριος. Το στυλ είναι η πιο υπερβολικά χρησιμοποιημένη λέξη στα αγγλικά, που συνήθως αποδίδεται σε μοντέρνους ανθρώπους που το στερούνται, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Anna Wintour της Vogue. Το στυλ είναι μια άπιαστη ιδιότητα και κανείς δεν είναι ικανός να το αγοράσει ή να το προσποιηθεί. Είναι αφηρημένης φύσης, και κάποιος είτε το έχει είτε δεν το έχει. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, και ειδικά εδώ στο Bagel(NY City), υπάρχει έλλειψη στυλ, ειδικά στην κορυφή.

Κάποτε οι γυναίκες ντύνονταν για να τις θαυμάζουν οι άντρες. Τώρα ντύνονται για να είναι άνετες, και φαίνονται πολύ φτωχότερες γι’ αυτό. Κάποιες μοιάζουν με γυναίκες -σοβιετικές σκοπευτές από πολύ παλιά, άλλες με άστεγες κοπέλες, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο: Κανείς δεν θα τους σφυρίξει, ακόμη και αν το σφύριγμα δεν ήταν αδίκημα που μπορεί να τιμωρηθεί με φυλάκιση. Παρόλα αυτά, η ιδέα ότι γράφεται για την ανδρική μόδα, αντί για τη γυναικεία, μας λέει πολλά για την κατάσταση της Αμερικής.

Η κουλτούρα των «αφυπνισμένων» έχει έναν ανυποχώρητο ασφυκτικό κλοιό στο στυλ. Αυτό συμβαίνει επειδή η μόδα εφευρέθηκε βασικά για να ενισχύσει τον καμαρωτό γυναικείο εγωισμό. Αλλά το να καμαρώνεις είναι απαγορευτικό στο κλίμα των «αφυπνισμένων» προς το παρόν. Το να ντύνεσαι όχι επίσημα είναι in, και στο διάολο η ομορφιά, το στυλ και η κομψότητα. Αλλά πίσω στο στυλ prep: Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ, αλλά έγινε δημοφιλές στην ταινία «Love Story» πριν από πενήντα και πλέον χρόνια. Τα αγόρια των αμερικανικών prep schools, όπως και τα αντίστοιχα στα βρετανικά δημόσια σχολεία, ντύνονταν όλα με έναν συγκεκριμένο τρόπο: σπορ πανωφόρια με χακί παντελόνια, πουκάμισα με κουμπιά και παπούτσια loafers. Όσοι δεν το έκαναν, τους αποκαλούσαν greasers, επειδή ντύνονταν και ακούγονταν σαν τον Τζον Τραβόλτα στο Saturday Night Fever. Ναι, ήταν σνομπ, αλλά και τι έγινε; Οι greasers έγιναν preppy μετά από λίγο, και ούτω καθεξής. Καθ’ όλη τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας οι εφημερίδες και τα άλλα μέσα ενημέρωσης εδώ στη Νέα Υόρκη, ήταν γεμάτα από ιστορίες για τα παράδοξα του στυλ prep – γραμμένες από εκείνους που δεν πήγαν ποτέ σε prep school αλλά έχουν δει την ταινία. Τα περισσότερα από αυτά που δημοσιεύτηκαν ήταν ξεπερασμένα, επειδή μια από τις καθοριστικές παραδοξότητες της εποχής είναι η επιθυμία να φοράμε ρούχα επώνυμης μάρκας. Αυτό το σύνδρομο ήρθε αργότερα, πολύ αργότερα, αφότου οι preppies σαν τον Taki φορούσαν σακάκια με χακί και penny loafers κάτω από το ρολόι στο Biltmore, που δεν είναι πια μαζί μας -το ξενοδοχείο, όχι ο Taki.

Η μεταβαλλόμενη στάση της Αμερικής απέναντι στη μόδα κλίνει τώρα προς την ομοιομορφία του ελεύθερου χρόνου, τις φόρμες και τα κολάν, μαζί με τις υπερμεγέθεις τσάντες για τις γυναίκες, τα ογκώδη σκούρα σακάκια και τα κρεμαστά μεγάλα παντελόνια για τους άνδρες. Το να ντύνεσαι όχι επίσημα είναι in και στο διάολο η γοητεία και το στυλ. Σε ένα μακροσκελές άρθρο στους NY Times ο συγγραφέας του παραδέχεται ότι δεν ήταν εξοικειωμένος με το στυλ prep όταν μεγάλωνε, αλλά εξοικειώθηκε – ο ίδιος ή η ίδια, δεν μπορούσα να καταλάβω το φύλο από το όνομα- μέσα από την ταινία στην οποία η Ali MacGraw αποκαλεί τον Ryan O’Neal «preppie». Ο συγγραφέας φέρνει στην επικαιρότητα με κάποιο τρόπο τα προνόμια των WASP και άλλα κουραστικά κλισέ, όπως ήταν αναμενόμενο. Αυτό που το άρθρο κάνει λάθος είναι ο Ralph Lauren. Ο Lauren, γεννημένος Lipitz ή κάπως έτσι, στο Μπρονξ, δεν ήταν ποτέ ένα preppy είδωλο. Τα ενδύματά του ήταν πολύ επιτηδευμένα, οι ρίγες πολύ δυνατές και πολύ μακριά μεταξύ τους και ούτω καθεξής. Μια από τις πρώτες και πιο αναγνωρίσιμες διαφημίσεις του Lauren ονομαζόταν «Polo» και διέπραξε κατά τη γνώμη μου το μεγαλύτερο faux pas όλων των εποχών, δείχνοντας ένα αριστερό χτύπημα με το σφυρί του αθλήματος. Οι αριστερόχειρες δεν επιτρέπονται στο παιχνίδι polo γιατί μπερδεύουν τη γραμμή. Αλλά πώς θα έπρεπε να το ξέρει αυτό ο Lauren, n’est-ce pas;

Η Brooks Brothers, που τώρα έχουν φύγει με τον άνεμο, ήταν ο αρχικός προμηθευτής για οτιδήποτε preppy, μαζί με την J. Press. Υποψιάζομαι ότι ο Ralph Lauren εμπνεύστηκε από αυτούς, αντέγραψε το στυλ τους αλλά το παράκανε, τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου. Τα ενδύματά του ήταν επίσης πολύ ακριβά, και η κουλτούρα των WASP απορρίπτει την επιδεικτική κατανάλωση. Όταν ήταν μικρή, η κόρη μου ήταν μεγάλη θαυμάστρια του καταλόγου J.Crew, μαζί με πολλούς μιμητές, γεμίζοντας το σπίτι μου με τις λίστες με τα άπλυτά τους και ζητώντας μου ασταμάτητα χρήματα.

Μόλις μπήκαμε στο πανεπιστήμιο, ένα πανεπιστήμιο που ίδρυσε ο μεγαλύτερος όλων των Αμερικανών, ο Τόμας Τζέφερσον, οι υποψήφιοι για την αδελφότητα φοιτητές σαν εμάς ξεπερνούσαν ο ένας τον άλλον σε στυλ prep, ενώ κοιτάζαμε γύρω σαν υποψήφιοι για πολιτικά αξιώματα. Στο σπίτι της αδελφότητας μου, ο μόνος που δεν ήταν preppy είχε πολεμήσει με διάκριση στην Κορέα, άρα ήταν ελεύθερος να μοιάζει με greaser, αν και ήταν τζέντλεμαν της παλιάς σχολής.

Όλα αυτά ακούγονται μάλλον σνομπ, αλλά και πάλι, και τι έγινε; Σνομπ υποτίθεται ότι σημαίνει χωρίς ευγένεια, sensa nobilita, ή κάτι τέτοιο, αλλά το preppy δεν είχε ποτέ να κάνει με το από πού προέρχεσαι – αυτό το επινόησαν τύποι του Χόλιγουντ και δημοσιογράφοι των οποίων οι πρόγονοι δεν υπήρχαν πριν από τον μεγάλο αριστοκράτη Donald Trump. Το preppy ήταν μια σχολική στολή για αγόρια που σηκώνονταν όρθια όταν έμπαινε μια κυρία στην αίθουσα , επέστρεφαν ένα πορτοφόλι που βρήκαν στο δρόμο, και δεν μιλούσαν για το τι έκαναν στο κρεβάτι τους το επόμενο πρωί. Τίποτα το ιδιαίτερο, εκτός από το ότι είναι μέρος μιας χαμένης Αμερικής.