Μία νέα και διαφορετική σελίδα στην ενενήντα δύο ετών ιστορία των βραβείων Όσκαρ, έγραψε η νοτιοκορεάτικης προέλευσης ταινία “Παράσιτα”. Για πρώτη φορά, μία ξενόγλωσση ταινία κέρδισε το ανώτερο βραβείο της Ακαδημίας, αυτό της Καλύτερης Ταινίας.

Ο ίδιος ο σκηνοθέτης, Bong Joon-ho, στις Χρυσές Σφαίρες πριν λίγο καιρό, κερδίζοντας το βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας, είχε δηλώσει χιουμοριστικά ότι μόλις ξεπεράσετε το θέμα των υπότιτλων, θα μπείτε σε έναν κόσμο πολλών εκπληκτικών ταινιών.

Η ιστορία ακολουθεί μια τετραμελή οικογένεια σε ένα ημι-υπόγειο της Σεούλ, η οποία αν και δεμένη και αγαπημένη, ζει στα όρια της φτώχειας. Η ζωή τους θα αλλάξει ριζικά, όταν ο γιος της οικογένειας Κι-γου, αναλαμβάνει τα ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών ενός πλουσιοκόριτσου στα προάστια της πόλης. Αποκτώντας πρόσβαση σε μια κοινωνική τάξη πολύ μακρινή από τη δική του, θα σκεφτεί τρόπους για να βοηθήσει και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του, να επωφεληθουν. Κι αυτή η τυχαία επαφή των δυο διαφορετικών κόσμων, δεν θα είναι παρά μόνο η αρχή μιας σειράς από γεγονότα, τα οποία θα εξελιχθούν με απρόσμενη ταχύτητα και θα επιφέρουν ένα ντόμινο εξελίξεων.

Ο 50χρονος σκηνοθέτης, έχει επισημάνει ότι η ταινία έχει στοιχεία κοινωνικού σχολιασμού και στην πραγματικότητα προήλθε από προσωπικά του βιώματα, από την εποχή που ήταν νέος. Συγκεκριμένα, στο ειδησεογραφικό site “The A.V Club” δήλωσε: “Όταν ήμουν στο κολέγιο, έκανα μαθήματα στα παιδιά μιας πλούσιας οικογένειας και θυμάμαι το μυστηριώδες συναίσθημα που μου έβγαζε αυτό το σπίτι – την απόκοσμη ατμόσφαιρα και τη μυρωδιά. Ο μαθητής μου ήταν ένα μικρό αγόρι που με είχε πάει στο δεύτερο όροφο του σπιτιού για να μου δείξει την προσωπική του σάουνα. Και θυμάμαι ότι είχα εκπλαγεί με το γεγονός ότι ένα σπίτι είχε ιδιωτική σάουνα”.

Τα “Παράσιτα” αποτελούν ένα απολαυστικό μείγμα μαύρης κωμωδίας, κοινωνικού σχολιασμού, σάτιρας και αγωνίας. Όμως, η πραγματική του επιτυχία έρχεται με την επίτευξη μιας τέλειας ισορροπίας ανάμεσα στο ηχηρό γέλιο και την απόλυτη έκπληξη, την πίκρα και το σοκ. Διαθέτοντας μια γρήγορη και συναρπαστική πλοκή, η ταινία ελίσσεται υποδειγματικά ανάμεσα στα κινηματογραφικά είδη, τα οποία αντιπροσωπεύει. Οι χαρακτήρες του αποκτούν βάθος, οντότητα και διακριτικά χαρακτηριστικά. Είναι μια σκληρή ταινία, η οποία σε κάνει να γελάς πικρά στην αποκάλυψη μιας κοινωνικής πραγματικότητας που είτε το θέλεις είτε όχι, σε αφορά.