του Απόστολου Κοτσάμπαση

Pedro Pascal

Αστυνομικοί των ειδικών μονάδων της Κολομβίας έχουν περικυκλώσει, μετά από καταδίωξη και καταιγισμό πυροβολισμών, ένα μέλος του καρτέλ κοκαΐνης του Πάμπλο Εσκομπάρ. Ακολουθεί διάλογος μεταξύ του επικεφαλής αξιωματικού Horatio Carrillo και του Αμερικανού πράκτορα Javier Peña, επιφορτισμένου με την υπόθεση.

Πράκτορας Javier Peña: Έμεινε από σφαίρες. Μπορούμε να τον πιάσουμε ζωντανό.

Αξιωματικός Horatio Carrillo: Είναι δική σου η απόφαση.

Javier Peña (απευθύνεται στον αστυνομικό-σκοπευτή): Δώσε του μολύβι.

Μολύβι, μια λέξη η οποία συνδυασμένη με το ασήμι δημιούργησε την πιο φονική ερώτηση. Ασήμι ή μολύβι; (Plata o Plomo?) Η ερώτηση απευθυνόταν από τα μέλη των συμμοριών των καρτέλ ναρκωτικών προς όλους όσοι βρίσκονταν εμπόδιο στον δρόμο τους. Οι δυστυχείς είχαν δύο επιλογές: ή την εξαγορά (ασήμι), οπότε ανήκαν πλέον στο καρτέλ, ή το μολύβι (σφαίρα) και τον θάνατο.

Ο Pedro Pascal, πρωταγωνιστής της τηλεοπτικής σειράς «Narcos» στην οποία ακούγεται η ατάκα (υποδυόταν τον πράκτορα της CIA Javier Peña), αναδείχτηκε σε σταρ παγκόσμιας εμβέλειας χάρη στην τεράστια επιτυχία της, η οποία οφείλεται αναμφίβολα και στη συμμετοχή του Χιλιανού ηθοποιού. Ο Pascal θα μπορούσα να πω ότι είναι της σχολής Charles Bronson, εκφράζοντας με λιτότητα αλλά και σιγουριά έναν τύπο άνδρα υπό εξαφάνιση τα τελευταία χρόνια. Ένας επιπλέον λόγος στον οποίο οφείλει την επιτυχία του. Ο ίδιος ενσαρκώνει το αμερικανικό όνειρο, όντας επιτυχημένος στη νέα του πατρίδα, τις ΗΠΑ. Οι γονείς του έφεραν την οικογένειά του από τη Χιλή την εποχή της δικτατορίας στη χώρα αυτή. Ίσως εκεί να οφείλεται η ανάγνωση την οποία κάνει σχετικά με την αντίθεση που υπάρχει μεταξύ του πραγματικού κόσμου και της ψυχαγωγίας σήμερα. «Η σημερινή εποχή τρομάζει. Όσον αφορά την πολιτική του δυτικού κόσμου, είναι ανησυχητική, όλοι δείχνουν τόσο ζοφεροί ως άνθρωποι. Η παγκόσμια πολιτική δυστυχώς μας πηγαίνει προς τα πίσω». Οι αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας από τον νέο κόσμο καθοριστικές: «Θυμάμαι τις ταινίες στην τηλεόραση χωρίς λογοκρισία, χωρίς διακοπή. Ήταν ένα είδος θαύματος για μένα. Ο μπαμπάς μου μας πήγαινε στο σινεμά κάθε εβδομάδα. Έψαχνε εισιτήρια για τα παιχνίδια των San Antonio Spurs. Θυμάμαι, ήμουν τεσσάρων ή πέντε ετών και οι γονείς μου, που ήταν πολύ νέοι, μας πήγαν για να δούμε τους The Police στο Όστιν. Ο Iggy Pop άνοιξε τη συναυλία εκείνη». Είναι βέβαιο ότι η πορεία προς τα πάνω μόνο εύκολη δεν ήταν για τον Pedro. Λέει χαρακτηριστικά: «Με ακολουθεί ως ιστορία μου το κλισέ “αγωνιζόμενος ηθοποιός”. Ήμουν σερβιτόρος στη Νέα Υόρκη, πήγα αμέσως μετά την αποφοίτησή μου στο Λος Άντζελες για να πάρω κάποιους ρόλους, αλλά δεν δούλεψε. Ήθελα να ακονίσω τα δόντια μου στο επαγγελματικό θέατρο, έτσι επέστρεψα στη Νέα Υόρκη. Έκανε το ταξίδι μου μεγαλύτερο, αλλά ήθελα πραγματικά να διακριθώ στο θέατρο».

Από εκείνη τη μακρινή εποχή μέχρι το «Game Of Thrones» ο Pascal διήνυσε πολλά χιλιόμετρα στη λεωφόρο της showbiz. Βλέπετε, έπεσε στο σωστό timing, στα χρόνια που οι τηλεοπτικές σειρές συναγωνίζονται πλέον ευθέως τις αντίστοιχες κινηματογραφικές παραγωγές, τόσο σε προϋπολογισμό όσο και σε ποιότητα ηθοποιών. Για τον ρόλο του στο «Game Of Thrones» είχε πει: «Θέλω να είμαι σε θέση να ερμηνεύω χαρακτήρες που πραγματικά κεντρίζουν το δικό μου ενδιαφέρον. Με αυτή τη σειρά τόσο εγώ όσο και το κοινό βλέπουμε τα όσα συμβαίνουν με περισσότερη ασάφεια. Δεν βλέπω τα πράγματα ως άσπρο ή μαύρο». Σχετικά με την εμπειρία του από το «Narcos», έμαθε πολλά για τη χώρα όπου διαδραματιζόταν η σειρά αλλά και τα πραγματικά γεγονότα στα οποία βασίστηκε: «Υπάρχουν τόσο πολλά περισσότερα για την Κολομβία από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, δεν έχετε ιδέα. Μόνο λίγα, σαν από μια ρωγμή, έχουν βγει προς τα έξω».