Σπούδασε ηθοποιός, παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου και φωτισμού και μετά από όλα αυτά, τελικά την κέρδισε η φωτογραφία. Όμως ο θαυμασμός της για το θέατρο παραμένει. Έτσι με τον φακό της δημιουργεί εικόνες που μοιάζουν με παραστάσεις, με σκηνές ονείρων, με φανταστικούς κόσμους.

Η Ρενέ Ρεβάχ αγαπά να φωτογραφίζει παραστάσεις και πορτραίτα με τα πόδια της να πατάνε στη γη. Όμως φωτογραφίζει συχνά και τον κόσμο του βυθού, κάνοντας ελεύθερη κατάδυση. Οι αντιθέσεις του φωτός και της σκιάς κάνουν τα πλάσματα του νερού να μοιάζουν με γοτθικό παραμύθι. Αστερίες που ερωτοτροπούν, άνθρωποι που μοιάζουν να χορεύουν καθώς «αιωρούνται», αχινοί σε ελεύθερη πτώση, όμοιοι με διαστημικά αντικείμενα…

Η αγάπη της για το νερό ξεκινά από την παιδική της ηλικία, όταν ακολουθούσε τον πατέρα της στο υποβρύχιο ψάρεμα. Στην ενήλικη ζωή της κάνει ακόμα καταδύσεις. Ο βυθός δεν την τρομάζει όταν το φως λιγοστεύει. Αντίθετα, αισθάνεται να την τυλίγει σαν ζεστή κουβέρτα μια δροσερή βραδιά.

Για την Ρενέ η φωτογραφία δεν είναι απλώς η τέχνη της. Είναι το μέσο επαφής με το υποσυνείδητο, το όνειρο, τις μνήμες, το ιδεατό. Τα μαθήματα φωτογραφίας στη σχολή Focus και μετά τα σεμινάρια φωτογράφισης του Πλάτωνα Ριβέλλη, της έδωσαν τα τεχνικά εφόδια που χρειαζόταν. Για τα υπόλοιπα «μερίμνησε» το θέατρο αλλά και ο Σαίξπηρ με την εξής φράση, την οποία κουβαλά για πάντα μέσα της: Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή.

από τη Μαριανίνα Πάτσα