So long Marianne
[ssba]

του Χρήστου Ζαμπούνη 

Όταν ο Leonard Cohen φθάνει στην Ύδρα, είναι 26 ετών. Το ημερολόγιο γράφει σωτήριον έτος 1960. Δεν είναι ο μόνος αλλοδαπός που εγκαθίσταται στο νησί του Αργοσαρωνικού. Μία ανήσυχη φουρνιά, κυρίως συγγραφέων και ζωγράφων, έχουν αποφασίσει να ζήσουν μία μποέμ ζωή, μακριά από τις συμβάσεις των Δυτικών κοινωνιών. Ο Leonard είναι Καναδός και έχει βραβευθεί για λογοτεχνικό βραβείο πριν εγκαταλείψει τις σπουδές του στο Columbia University της Νέας Υόρκης. Σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις που έδωσε στο γαλλικό περιοδικό «Les inrockuptibles» εξήγησε τι τον οδήγησε στην χώρα μας: «Μπήκα (σ.σ.: στην Τράπεζα της Ελλάδος στο Λονδίνο) και είδα κάποιον ταμία αρκετά μαυρισμένο πίσω από το ταμείο. Τον ρωτάω “τι καιρό κάνει στην Ελλάδα” και μου λέει “είναι άνοιξη”. Δύο ημέρες αργότερα έφευγα για την Ελλάδα». Με τα χρήματα που κληρονόμησε από μία θεία του, αγόρασε μία οικία στην Ύδρα, προς μόλις 1.500 δολλάρια. Παρέμεινε εκεί έως το 1967, όταν το βιβλίο του «Beautiful Losers» έγινε best-seller, αλλά συνέχισε να την επισκέπτεται με τις κατά καιρούς συντρόφους του και τα δύο τέκνα του. Η Cosmote TV αγόρασε τα δικαιώματα της καναδονορβηγικής σειράς «So long Marianne» και έτσι είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την ιστορία αγάπης ανάμεσα στον άσημο τότε, και μετέπειτα διάσημο Καναδό τραγουδοποιό και την Νορβηγίδα μούσα του Marianne Ihlen, η οποία και ενέπνευσε το ομώνυμο τραγούδι. Πρόκειται για έναν ύμνο στην νιότη και μία ελεγεία σε εκείνη την γενιά που αντελήφθη ότι η ζωή μας έχει νόημα όταν της δίνουμε νόημα. Οι ηθοποιοί είναι πειστικοί στους ρόλους τους και η αναλλοίωτη Ύδρα είναι το ιδανικό decor ενός ακόμη love story. «C’ est un beau roman, c’ est une belle histoire», κατά Michel Fugain.

[ssba]
Opinions