του Γιάννη Βαλαβάνη

Δεν ξέρω αν η καραντίνα σε κάποιους έφερε κάτι καλό η όχι, μέσα σε όλα τα στραβά της, αλλά σ’ εμένα τουλάχιστον δημιούργησε αρκετό ελεύθερο χρόνο έτσι ώστε να μπορέσω να ασχοληθώ με πράγματα που μέχρι σήμερα όχι μόνο δε προλάβαινα αλλά ούτε καν πέρναγαν από το μυαλό μου. Πέραν των εξ’ ανάγκης ασχολιών για να περνάει η ώρα, όπως μαγείρεμα, καθάρισμα σπιτιού ή ακόμα και μπουγάδα με σίδερο -πρωτοφανές για μένα- έκανα και κανένα ψήσιμο στη βεράντα με φιλαράκια, μιας και υπήρχε άπλετος χρόνος και όλα τα μαγαζιά κλειστά. Αυτό που πριν δεν έκανα ποτέ σπίτι ήταν κάπνισμα και ποτό το οποίο σιγά σιγά το ξεκίνησα.

Αφού ταξινόμησα τις φιάλες με μια σειρά στην κάβα, να ξέρω και τι μου γίνεται, με ένα καλό ξεσκόνισμα κιόλας επί τη ευκαιρία, μετά ξεκίνησα την ταξινόμηση πούρων και υγραντήρων -ό,τι έχει μείνει τέλος πάντων- και τέλος αποφάσισα να ανοίξω τη μια φιάλη single malt, εκ των δυο ίδιων που έχω στο ράφι για να το ρίξω «έξω» αλλά μέσα στο σπίτι! Ήρθε η ώρα του λοιπόν! Glenfiddich 30 years old, 40%vol. Εξαιρετικό απόσταγμα από ένα από τα παλαιοτέρα αποστακτήρια των Highlands στο Speyside, χρονολογείται από το 1886 στο Dufftown, και ιδιοκτησιακά ανήκει ακόμα στην ίδια οικογένεια του ιδρυτή του, William Grant. Το εν λόγω single malt λόγω και της μεγάλης διάρκειας της παλαίωσης του έχει τεράστια πολυπλοκότητα γεύσεων και αρωμάτων, τα οποία αναδύονται ακόμα και μέσα από την έντονη γεύση του ξύλου των βαρελιών λόγω της μακρόχρονης παλαίωσης. Πολύ γεμάτο σώμα, χρυσαφένιο χρώμα, πολύ sherry, φρουτώδες αλλά και με τελείωμα σοκολάτας και τζίντζερ. Εξαιρετικός συνδυασμός γεύσης αλλά και επίγευσης, χαρακτηριστικό του οίκου των Glenfiddich που λόγω της εξαιρετικής παλαίωσης βρίσκονται στη κορύφωση τους. Μη σας ξεγελάσει και το θεωρήσετε ευκολόπιοτο και πιείτε παραπάνω από 2-3 ποτάκια, γιατί όπως λέμε και στην Ελλάδα: «στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό’», όχι μόνο οικονομικά στο συγκεκριμένο απόσταγμα αλλά και κυριολεκτικά.

Τέτοια αποστάγματα βέβαια συνοδεύονται και με ανάλογα προϊόντα καπνού, και ως συνήθως με τα πιο αγαπημένα. Για όσους με γνωρίζουν θα καταλάβουν αμέσως που το πάω, Partagas Salomones, το συγκεκριμένο δώρο φίλου με δαχτυλίδι Casa de Habanos. Πρόκειται για ένα πούρο με δαχτυλίδι 57άρι (22,62mm) στο πιο φαρδύ του σημείο και μήκος 184mm που το χαρακτηριστικό του είναι ότι και από τις δύο άκρες του είναι μυτερό, σαν κεφαλές από δύο τορπίλες. Τα χαρακτηριστικά του είναι αυθεντικά Partagas, πολύ στιβαρή, δυνατή και γήινη πιπεράτη γεύση που στο συγκεκριμένο πούρο είναι και ο ορισμός της φίρμας της Partagas μαζί με το Lusitanias. Η γέννηση τους χάνεται στις αρχές της δημιουργίας της φάμπρικας το 1845 με το όνομα Salomones Espanola και η παραγωγή τους αν και δεν επηρεάστηκε, μετά την επανάσταση της Κούβας για κάποιο λόγο σταμάτησε στα 70’s, και εμφανίστηκαν ξανά το 1995 για την επέτειο των 155 χρόνων της φάμπρικας του Don Jaime Partagas Ravelo σε συλλεκτικούς υγραντήρες των πενήντα τεμαχίων.

Να λοιπόν και τα καλά της καραντίνας, λίγος επαναπροσδιορισμός καταστάσεων αλλά και ευκαιρία καινούριων ή μάλλον διαφορετικών τροπών διασκέδασης αλλά και δοκιμές καινούριων προϊόντων. Προσωπικά τουλάχιστον διαφοροποιήθηκα σε πολλά.