του Γιάννη Βαλαβάνη

Καλημέρα σας! Κυριακή πρωί λοιπόν, η πρώτη του Δεκέμβρη του 2020 εν μέσω καραντίνας και κορωνοϊού, πρωϊνό ξύπνημα και με ήλιο! Πολύ ωραία βόλτα για καφέ στο παγκάκι, λίγο βιταμίνη D πάντα κάνει καλό. Δε φάγαμε βέβαια και το χειμώνα με το κουτάλι, λίγες βροχές μόνο, αλλά να ξεμουδιάσουμε λίγο. Περπάτημα, εφημερίδα και επιστροφή στο σπίτι για αυλή και μελέτη. Ενδείκνυται η μέρα και η ώρα και ο καιρός, και συνοδεία με όλα τα παρελκόμενα βέβαια, πούρο, ποτάκι και ανάλυση Mancode, ό,τι πρέπει.

Ανοίγουμε κάβα να δούμε που θα κάτσει η μπίλια σήμερα! Κάτι κλασικό θα έλεγα, αλλά δεν έχω καταλήξει ακόμα, στην πορεία θα βγει. Και το μάτι μου πέφτει πάνω στο ιδανικό Talisker 10 ετών. Πιο πίσω είχα και ένα 20 ετών παλαίωσης, 62 βαθμών, αλλά καλύτερα κάποιο βραδάκι με τη νύχτα και το κρεββάτι μου πιο κοντά! Κλασικό νησιωτικό malt, το μοναδικό από το νησί του Skye, άκρως θαλασσινό με μία έντονη πικάντικη πιπεράτη γεύση που του δίνει ο συνδυασμός του καπνίσματος, της τύρφης και του ιωδίου. Ίσως το καλύτερο malt στο κόσμο όπως είχε πει και ο διάσημος Σκωτσέζος συγγραφέας Robert Louis Stevenson. Στην πατρίδα του έχει και παρατσούκλι, “The Lava of Cuillins” εξαιτίας της ηφαιστειώδους γεύσης του και των λόφων Cuillins της νήσου Skye. Στην επίγευση καταλαβαίνεις και κάποιες νότες εσπεριδοειδών αλλά και ρείκι, τα οποία βέβαια καθότι κοιλιόδουλος τα εξαφάνισα συνοδεύοντας το με λίγο καπνιστό σολομό εξίσου πιπεράτο και λίγο μπρικ. Τι να κάνω; Υπέκυψα στη θαλασσινή πλευρά του!

Προβληματισμός τώρα για το τι θα καπνίσουμε, τι θα ταιριάξει; Με τέτοια ένταση και επίγευση εύκολο κατά μια έννοια, εφόσον υπάρχει το κατάλληλο είδος σε απόθεμα στον υγραντήρα! Bolivar Bellicose Finos, απλό και κλασικό αλλά και άξιο της πορείας και της ιστορίας του, αφού φέρει το όνομα του διάσημου απελευθερωτή της Λατινικής Αμερικής, Simon Bolivar, μετρώντας σαν ετικέτα ακριβώς 100 χρόνια ιστορίας! Με τόση θάλασσα και ιώδιο χρειαζόμουν κάτι πιο μαλακό και πιο γήινο για να ισορροπήσει ο ουρανίσκος μου, με φρουτώδη ταιριαστή γεύση αλλά και ταυτόχρονα έντονη, για να μπορέσει να κρατήσει τις ισορροπίες με το Talisker. Αυτό το Habanos της εταιρίας Bolivar των J.F.Rocha, το οποίο ιδρύθηκε το 1921 στην Αβάνα (στη Calle San Miguel no 364, λίγο πιο πάνω από την φάμπρικα των αδερφών Upmann), με το 52αρι δαχτυλίδι και τα 14 εκατοστά μήκος ήταν το καταλληλότερο -μετά από τα τρία χρόνια που ξεκουραζόταν στον υγραντήρα μου- για να συνοδεύσει τη μεσημεριανή μελέτη. Και μη μου πείτε πως είναι μικρό. Αντιθέτως, είναι το καταλληλότερο για τα δύο μεσημεριανά ποτάκια μου και την επισταμένη μελέτη. Ίσως και κάποιο τρίτο θα μπορούσε. Στο κάτω-κάτω Κυριακή είναι, ας το ρίξουμε έξω μετά τις τόσες κακουχίες της καραντίνας!