του Χρήστου Ζαμπούνη

Όπως ο Καρλ Μαρξ, ο Τσε Γκεβάρα, ο Φρήντριχ Έγκελς, ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν, πριν από αυτόν, έτσι και ο Πάμπλο Χαζέλ είναι ένας γόνος εύπορης οικογενείας. Η ισπανική εφημερίδα «Vanguardia» τον χαρακτήρισε «επαναστάτη καλής οικογενείας», με ό,τι αυτό σημαίνει.

Άσημος στην χώρα του, έγινε αιφνιδίως διάσημος όταν το Ανώτατο Δικαστήριο της Ισπανίας τον κατεδίκασε σε 9 μήνες φυλάκιση δίχως αναστολή. Η καταδίκη του εβασίσθη σε έναν νόμο που προβλέπει ποινές σε όποιον εξυμνεί τρομοκρατικές πράξεις, βλασφημεί την μοναρχία και τους θεσμούς του κράτους. Τι έκανε ο Χαζέλ; Από το 2014 έως το 2016, έστελλε στο twitter τιτιβίσματα, τα οποία, μεταξύ άλλων, υποστήριζαν τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως η βασκική αυτονομιστική ΕΤΑ, που ευθύνεται για τον θάνατο 853 ανθρώπων, κυρίως από βομβιστικές επιθέσεις, και την μαρξιστική GRAPO, που ευθύνεται για 80 δολοφονικές επιθέσεις. Παραλλήλως, κατηγορούσε τον βασιλέα Χουάν Κάρλος ως «μαφιόζο» και την αστυνομία για βασανιστήρια. Ένα, μάλιστα, από τα τραγούδια του, διότι ο Χαζέλ είναι ράπερ, είχε τίτλο «Juan Carlos el bobon», όπου bobon σημαίνει ηλίθιος. «Οι διαδηλώσεις είναι απαραίτητες, αλλά όχι αρκετές. Πρέπει να υποστηρίζουμε αυτούς που πάνε παραπέρα», έγραψε σε ένα από το tweet του – και ο νοών νοείτω.

Παρ’ ότι η επιρροή του έως την στιγμή της συλλήψεώς του, στις 9 Φεβρουαρίου, από την αστυνομία, εντός πανεπιστημιακού ιδρύματος εις το οποίο είχε καταφύγει, ήταν μηδαμινή, προεκάλεσε σωρεία αντιδράσεων και διαδηλώσεων και έθεσε το θέμα της ελευθερίας εκφράσεως. Υπό την πίεση του εταίρου του στην κυβέρνηση Πάμπλο Ιγγλέσιας του κόμματος Podemos, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ υπεχρεώθη να ανακοινώσει στην Βουλή, την άμεση αλλαγή του Ποινικού Κώδικος, ούτως ώστε οι «επαναστάτες» που εκφράζονται καλλιτεχνικώς να μην φυλακίζονται για τις απόψεις τους. Έστω και αν έχουν ευχηθεί τον θάνατο του Βουρβώνου, από το όνομα της δυναστείας που βασιλεύει στην χώρα του.