Πενήντα χρόνια μετά την κυκλοφορία της διάσημης πολυθρόνας “Maestà Soffrente”, σε σχήμα σώματος γυναίκας από τον Gaetano Pesce, το Wamhouse Studio και ο Mariusz Warsinski παρουσίασαν τη Nagabada, μία παραλλαγή της με την ίδια φιλοσοφία αλλά προσαρμοσμένη στα σύγχρονα πρότυπα.

Η Nagababa, η οποία στα πολωνικά σημαίνει “γυμνή γυναίκα”, μας προσκαλεί στο να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε στο πώς η σύγχρονη κοινωνία δημιουργεί ή επιβάλλει συγκεκριμένα πρότυπα ομορφιάς, και εκ πρώτης όψεως παραπέμπει σε ένα γυμνό σώμα, το οποίο είναι έτοιμο να υποβληθεί σε διάφορες πλαστικές χειρουργικές επεμβάσεις.

Σε μια κοινωνία, κατά την οποία βομβαρδιζόμαστε συνεχώς από εικόνες μιας γυναίκας με λεπτό σώμα, με καμπύλες στη σωστή θέση και μακριά όμορφα πόδια, δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι μόνο ένας τύπος σώματος είναι ο σωστός και ιδανικός και όλοι οι υπόλοιποι λάθος. Γι’αυτό τον λόγο στη συγκεκριμένη δημιουργία και με αλληγορικό τρόπο, το μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού της καταλαμβάνεται από αισθητές γραμμές και έντονες ραφές, οι αλλαγές δηλαδή στις οποίες πρέπει να προβεί μια γυναίκα για να αποκτήσει αυτό το “τέλειο” σώμα.

Ο Mariusz Warsinski, με τη δημιουργία αυτή, θέτει το ερώτημα το κατά πόσο οι γυναίκες με όλες αυτές τις επεμβάσεις και το κυνήγι της απόλυτης εξωτερικής εμφάνισης δεν οδηγούνται από μόνες τους στην αυτο-αντικειμενοποίησή τους, κατά την οποία η έννοια της γυναίκας υποβαθμίζεται τόσο πολύ σε σημείο ώστε να θεωρείται διακοσμητική, όπως ακριβώς ένα έπιπλο.