του Μισέλ Νικολαρέα

H μυστηριώδης ζούγκλα της Λατινικής Αμερικής έχει εμπνεύσει μύθους και ιστορίες στη Δύση στο πέρασμα του χρόνου. Ταυτισμένη με την περιπέτεια και το εξωτικό στοιχείο, η αδιαπέραστη, εχθρική, αφιλόξενη, αλλά ταυτόχρονα σαγηνευτική τροπική ζούγκλα του Αμαζονίου ελκύει τους σύγχρονους εξερευνητές, αποκαλύπτοντάς τους μια πραγματικότητα διαφορετική από εκείνη του σινεμά.

Κρυμμένες βαθιά στα τροπικά δάση του Αμαζονίου, ζουν αποκομμένες από τον πολιτισμό πολλές φυλές ιθαγενών. Η ιστορία των αυτόχθονων ιθαγενών της Νότιας Αμερικής έχει γίνει ευρύτερα γνωστή μέσω ανθρώπων όπως ο Βραζιλιάνος εξερευνητής, εθνολόγος και ακτιβιστής Sydney Ferreira Possuelo. Ο ίδιος έχει επισκεφθεί τις πιο απομονωμένες περιοχές του Αμαζονίου και έχει ηγηθεί εκατοντάδων αποστολών στην προσπάθειά του να έρθει σε επαφή με τις απομονωμένες φυλές.

«Πρέπει να προστατεύσουμε τις αποκομμένες φυλές, τους Ινδιάνους, και τις τεράστιες περιοχές βιοποικιλότητας, δίνοντας έτσι το παράδειγμα και σε άλλες χώρες», αναφέρει ο ίδιος χαρακτηριστικά.

O SP υπήρξε μέλος του Εθνικού Ιδρύματος Ιθαγενών Ινδιάνων και αποπέμφθηκε από τη θέση το 2006, όταν άσκησε δριμύτατη κριτική κατά του προέδρου της Βραζιλίας, Mercio Pereira Gomes, ο οποίος είχε πει: «Έχει παραχωρηθεί πολλή γη για τόσο λίγους Ινδιάνους». Χωρίς κάποιο αξίωμα, προειδοποιεί για την περιβαλλοντική καταστροφή με την αποψίλωση του τροπικού δάσους, υποστηρίζοντας τις ιδέες του: «Είναι ξεκάθαρο ότι οι φυλές αυτές έχουν διαλέξει την πορεία τους. »Είναι δικαίωμά τους και όσο δεν τους ενοχλούμε και παραμένουν απομονωμένοι, τόσο περισσότερο χρόνο έχουμε να ξανασκεφτούμε τα δικαιώματα των Ινδιάνων, όπως υγεία, ειρήνη, ελευθερία. Το δικαίωμα δηλαδή στην ευτυχία».

Από μια εντελώς διαφορετική οπτική, ο Βρετανός Ed Stafford είναι ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που περπάτησε σε ολόκληρο το μήκος του Αμαζόνιου ποταμού. Το επίτευγμά του αυτό καταγράφηκε στο βιβλίο Παγκοσμίων Ρεκόρ Γ κίνες το 2011.

Ο ES με στρατιωτική πειθαρχία (όντας πρώην λοχαγός του βρετανικού στρατού) κινηματογράφησε και κατέγραψε στον προσωπικό του ιστότοπο κάθε στιγμή του μοναδικού άθλου, «καθηλώνοντας» χιλιάδες followers σε όλο τον κόσμο για περίπου δυόμισι χρόνια. Γράφτηκαν περισσότερα από 900 άρθρα για το επίτευγμά του στις μεγαλύτερες εφημερίδες των ΗΠΑ και της Βρετανίας και το θέμα απασχόλησε τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά κανάλια παγκοσμίως.

Η εφημερίδα Daily Mail τον ανακήρυξε ως τον πιο ατρόμητο Βρετανό ήρωα από την εποχή του Scott. Το επίτευγμά του έγινε ντοκιμαντέρ, προβλήθηκε από το κανάλι Discovery και κατόπιν σε άλλες 100 χώρες. Το βιβλίο του «Περπατώντας τον Αμαζόνιο» έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Οι περιπέτειες του ES θα λέγαμε ότι είναι κάτι σαν μεταφορά στο σήμερα, μια οπτικοποιημένη μοντέρνα εκδοχή των ιστοριών που ενέπνευσαν συγγραφείς και σεναριογράφους περασμένων εποχών.

H απέραντη τροπική ζούγκλα κρύβει μυστικά, και μάλιστα πολύτιμα. Αυτό τουλάχιστον πιστεύει ο Γάλλος Philippe Esnos, ένας από τους πιο διάσημους «κυνηγούς θησαυρών» στον κόσμο. Εδώ και είκοσι χρόνια ο PE, κυνηγώντας το όνειρό του, να βρει τον χαμένο χρυσό του τελευταίου αυτοκράτορα των Ίνκα, Atahualpa, έχει διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα με τα πόδια από τα λασπωμένα μονοπάτια στην οροσειρά των Άνδεων μέχρι την τροπική ζούγκλα. Κάθε αποστολή διαρκεί περίπου έναν μήνα και συνήθως εξελίσσεται κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, όπως συνεχή βροχή, ακόμα και χιονόπτωση. Ο ίδιος την ξεκινά με την εξής πεποίθηση: ή θα βρει τον θησαυρό, θα γίνει πλούσιος και διάσημος ή όχι και θα ξαναπροσπαθήσει.

Ο αυτοκράτορας Atahualpa δεν είναι μυθικό πρόσωπο, και ο χρυσός τον οποίο αναζητεί ο PE υπήρξε πραγματικά. Όταν συνελήφθη από τον Ισπανό conquistador (κατακτητή) Francisco Pizzaro το 1533, πρότεινε να τους δώσει μια τεράστια ποσότητα χρυσού ως λύτρα για την απελευθέρωσή του. Οι Ισπανοί συμφώνησαν, αλλά όμως τον δολοφόνησαν πριν παραλάβουν όλο τον χρυσό.

Ο Ruminahui, πιστός στρατηγός του Atahualpa, βλέποντας ότι οι Ισπανοί δεν τήρησαν τη συμφωνία, αποφάσισε να κλέψει τη σορό του αυτοκράτορα και να την κρύψει μαζί με μερικούς τόνους χρυσού και κοσμημάτων. Κάπου εδώ μπαίνει στην εικόνα ο PE, ο οποίος,πριν ακόμα συλλάβει την ιδέα να αναζητήσει τον θησαυρό του Atahualpa, είχε κάνει ενδελεχή έρευνα πολλών χρόνων στα αρχεία μοναστηριών τόσο στην Ισπανία όσο και στη Νότια Αμερική, ψάχνοντας πρωτογενείς πηγές πληροφοριών.

Κάποτε, ενώ βρισκόταν στη βιβλιοθήκη ενός μοναστηριού στο Κίτο, ανακάλυψε ένα χειρόγραφο σημειωματάριο ενός Δομινικανού μοναχού, ο οποίος είχε καταγράψει την εξομολόγηση κάποιου Ινδιάνου που γνώριζε την ακριβή τοποθεσία στην οποία ο στρατηγός των Ίνκα Ruminahui είχε κρύψει τη σορό του Atahualpa και τον χρυσό. Κατέχοντας τη σημαντική αυτή πληροφορία, από τότε βρίσκεται στα «ίχνη» του μυθικού θησαυρού. Μπορεί να μην τον έχει ανακαλύψει μέχρι τώρα, αλλά τα βιβλία στα οποία εξιστορεί τις περιπέτειές του ίσως να είναι ο πραγματικός θησαυρός του.