του Χρήστου Ζαμπούνη

Η μοίρα δύο ανδρών που συνέδεσαν τον διακομιστικό τους βίο με την ανδρική κομψότητα ήλθαν κοντά όταν ο δημιουργός του Οίκου Kiton, από την ελληνική λέξη χιτών, αγόρασε μία συλλογή ενδυμάτων του δουκός του Windsor.

Από τα νεανικά του χρόνια ο πρωτότοκος υιός του βασιλέως Γεωργίου Ε’ της Αγγλίας έδειχνε ανατρεπτικές διαθέσεις και στην αμφίεσή του, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να υποδηλώσει την διαφοροποίησή του από τους ενδυματολογικούς κανόνες της καταγωγής του, αλλά και της εποχής του. Η αποκλίνουσα τάσις από τα πρότυπα του English gentleman βρήκε ελεύθερο πεδίο όταν το 1936, σε ηλικία 42 ετών, απεφάσισε να παραιτηθεί από τον Θρόνο για τα μάτια μίας διαζευγμένης Αμερικανίδος, της Wallis Simpson.

Ο Ciro Paone ήταν μόλις τριών ετών όταν έλαβε χώρα το ανωτέρω κοσμογονικό γεγονός. Όπως όλος ο πλανήτης, τις επόμενες δεκαετίες παρακολουθούσε από τον Τύπο τις περιπλανήσεις των «απολωλότων» της βρεταννικής βασιλικής οικογενείας θαυμάζοντας από μακριά το style του ανδρός. Όταν το 1968 ίδρυσε τον δικό του Οίκο, διάλεξε μία ελληνική λέξη, τον χιτώνα, για να τον ονομάσει, αλλάζοντας την σωστή ορθογραφία του chiton στο πιο εύκολο Kiton. Η αυτοκρατορία που δημιούργησε, περιλαμβάνει σήμερα πέντε εργοστάσια στην Ιταλία, 850 εργαζομένους, 60 ιδιόκτητα καταστήματα, συν 300 σημεία πωλήσεως ανά την υφήλιο. Στην Ελλάδα αντιπροσωπεύονται από το «Mah Jong».

Πίνουμε έναν καφέ με τον Ηλία Βλαχάκη στο Γραφείο του επί της οδού Κανάρη. Είχε την καλοσύνη να με ενημερώσει για την ύπαρξη αυτής της Συλλογής, μετά την εκδημία του πρίγκηπος Φιλίππου της Ελλάδος, δουκός του Εδιμβούργου. Ο συνειρμός ήταν σαφής. Το ίδιο και το ενδιαφέρον του «Mancode» για τον άνθρωπο που σημάδεψε τον περασμένο αιώνα με την αισθητική του. Ο Ηλίας μού εγχειρίζει ένα coffee table book των Εκδόσεων Mondadori για τον Οίκο Kiton. Εκεί υπάρχει ένα κεφάλαιο για τον «Μετρονόμο της Κομψότητος», όπως χαρακτηρίζεται ο Εδουάρδος.

To let εις το οποίο πλειοδότησε ο Ciro σε μία δημοπρασία του Οίκου Sotheby’s στην Νέα Υόρκη, το 1998, είναι εμβληματικό. Ο λόγος που το απέκτησε, μάλλον ευνόητος. Ξεχωρίζω το «bonjour» ή «morning suit» που φόρεσε στους γάμους του με την Wallis, το 1937. Το «Prince de Galles» tweed του 1923. Το σταυρωτό ναυτικό blazer του 1931 που φόρεσε το 1936, ως αξιωματικός των Grenadier and Welsh Guards, και το σκωτσέζικο kilt Argyle του 1920, συνδυασμένο με ένα ασπρόμαυρο Harris tweed σακάκι.

Τα δέκα ενδύματα είναι εκτεθειμένα στα κεντρικά γραφεία της Kiton στην Νάπολι, δημιουργώντας μία νοητή γραμμή ανάμεσα στην ιταλική φινέτσα και την βρεταννική κομψότητα. Εκεί τα πρωτοείδε ο Ηλίας και θέλησε να μοιρασθεί μαζί μας το «tesoro». «O Ciro», διηγείται, «επί πολλά χρόνια μιλούσε μόνο ναπολετάνικα, αλλά πάντοτε συνεννοούμασταν, με τα δικά μου ελάχιστα ιταλικά. Αγαπούσε την Ελλάδα και ερχόταν κάθε χρόνο με το baglieto του να κυνηγήσει αγριοκάτσικα στην Ήπειρο. Στενοχωρήθηκα που έχασα έναν φίλο, τώρα συνεχίζουν τα παιδιά του».

Photos Courtesy of Kiton