του Χρήστου Ζαμπούνη

Ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα ευρήματα της πρόσφατης έρευνας με θέμα την δραστηριότητα των εκδοτικών επιχειρήσεων εν Ελλάδι, είναι η πληθώρα τίτλων που εκδίδονται κάθε χρόνο: 10.000. Έτερο στοιχείο που εκπλήσσει είναι το τιράζ των 45.200.000 βιβλίων κατά την τριετία που διεξήχθη η έρευνα (2017-2019). Είναι αλήθεια πως ο Ο.Σ.Δ.Ε.Λ. (Οργανισμός Συλλογικής Διαχειρίσεως ‘Εργων του Λόγου) έδωσε περισσότερη σημασία στα οικονομικά στοιχεία, αλλά και πάλι, παίρνουμε μία ιδέα για τις αναγνωστικές προτιμήσεις των Ελλήνων.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα έσοδα, στην πρώτη θέση κατατάσσονται βιβλία γενικού περιεχομένου (τεχνικά, πρακτικά κ.λπ.), στην δεύτερη θέση τα πανεπιστημιακά/επιστημονικά, και ακολουθούν με 17% τα λογοτεχνικά, με 14% τα σχολικά, και με 9% τα παιδικά/εφηβικά. Δεν αποτελεί έκπληξη η πληροφορία ότι σχεδόν τα μισά βιβλία αναγιγνώσκονται λόγω της υποχρεώσεως των σπουδών και όχι λόγω επιλογής, όπως και το εύρημα μίας άλλης ερεύνης που καταδεικνύει ότι 1 στους 2 Έλληνες δεν έχει ανοίξει βιβλίο τα τελευταία έτη. Αντιθέτως, την εποχή του υπουργείου Ηλεκτρονικής Διακυβερνήσεως είναι απορίας άξιον ότι οι πωλήσεις βιβλίων σε ηλεκτρονική μορφή (e-books) αντιπροσωπεύουν μόλις το 2% των συνολικών εσόδων. Επίσης ισχνά είναι τα έσοδα του κλάδου από την πώληση δικαιωμάτων, μόλις 0,1%, ο εστί μεθερμηνευόμενον την έλλειψη ενδιαφέροντος από τους ξένους εκδοτικούς Οίκους για την μετάφραση ελληνικών τίτλων ή την αδιαφορία των εταιρειών παραγωγής για την μεταφορά στον κινηματογράφο, την τηλεόραση ή το θέατρο εγχώριων έργων λόγου.

Αξίζει, τέλος, να υπομνησθεί ο δυναμισμός του κλάδου, με ετήσιο κύκλο εργασιών το 2019, που άγγιξε τα 220.000.000 ευρώ.

Photo by Cecil Beaton