του sir Taki Theodoracopulos

Καθώς τα αλλεπάλληλα κηρύγματα που στοχεύουν τους λευκούς με σκοπό να ξεπλύνουν το γνήσιο ρατσιστικό περιεχόμενο βρίσκονται σε πλήρη «έξαρση», ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο στο να σκεφτούμε τον «φτωχό» και ηλικιωμένο Jesse Jackson ( αφροαμερικανός πολιτικός, ακτιβιστής και υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων). Ο μαύρος ακτιβιστής που τότε διεκδικούσε την Προεδρία, αποκάλεσε κάποια στιγμή τη Νέα Υόρκη «Hymietown» (εβραιούπολη). Βέβαια αργότερα απολογήθηκε και συγχωρέθηκε από τα media. Ακόμη χειρότερα, μια άλλη στιγμή είπε σε έναν ρεπόρτερ ότι αν αντιληφθεί ότι ένας μαύρος άνθρωπος περπατά από πίσω του, θα λάμβανε αμέσως αμυντικά μέτρα. Για ακόμη μια φορά συγχωρέθηκε αλλά αυτή τη φορά έχοντας ξεστομίσει μια τρομερή αλήθεια: Οι μαύροι είναι πιο πιθανόν να πυροβολήσουν, να κλέψουν ή να ληστέψουν έναν άλλο μαύρο απ’ ότι οι λευκοί να πυροβολήσουν, να κλέψουν ή να ληστέψουν έναν άλλο λευκό.

O Jesse Jackson κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας για την Προεδρία, το 1988. Photo Credit: Paul Sakuma

Αλλά φανταστείτε τί θα γινόταν σήμερα εάν ένας λευκός τολμούσε να πει ό, τι ακριβώς ο Jesse, όχι και τόσα πολλά χρόνια πριν. Τα μη ελεγχόμενα εγκλήματα μαύρων εναντίον μαύρων είναι μια παγκόσμια αποδεδειγμένη αλήθεια εκτός από τους συνήθεις υπόπτους όπως οι Times, η Washington Post, το CNN και τις υπόλοιπες φιλελεύθερες «πληγωμένες καρδιές» που μολύνουν τα ραδιοκύματα. Αυτού το είδους τα εγκλήματα όμως παρουσιάζονται ως μικροπροβλήματα, καθώς γι’ αυτούς δεν εμπεριέχουν το ρατσιστικό στοιχείο. Την ίδια στιγμή ο ρατσισμός μεταξύ υμών των λευκών είναι συστημικός ή τουλάχιστον αυτό προσπαθούν να μας πουν οι αριστεροί καθηγητές, οι τύποι του Hollywood και αυτοί στα προαναφερθέντα media. Η τελευταία μπαρούφα των αριστερών τονίζει ότι η ανατροφή χωρίς ρατσιστικά στεγανά δεν είναι δυνατή επειδή ο ρατσισμός είναι ένα κοινωνικό σύστημα που είναι ενσωματωμένο στον πολιτισμό και τους θεσμούς του κράτους.

Τώρα πάρτε την περίπτωσή μου για παράδειγμα. Ο πρώτος μαύρος άνθρωπος που αντίκρισα, ήμουν 8 ετών, ήταν στην Αθήνα. Ήταν στις αρχές του 1945. Θα πρέπει να είχε έρθει μαζί με τον Βρετανικό στρατό που είχε αποβιβασθεί κάποιους μήνες πριν στην ελληνική επικράτεια -όταν οι κομμουνιστές αντάρτες προσπάθησαν να καταλάβουν την πρωτεύουσα με τη βία- και φορούσε πολιτικά ρούχα. Έπινε έναν καφέ σε μια δημοφιλή πλατεία της πόλης και εγώ βρισκόμουν εκεί με κάποιους συμμαθητές μου που δεν είχαν ξαναδεί ούτε αυτοί μαύρο άνθρωπο. Η Γερμανίδα νταντά μου που με συνόδευε στο σπίτι μας είπε να μην κοιτάξουμε – κάτι που είναι ρατσιστικό να πεις τη σήμερον ημέρα.

Ο Winston Churchill καταφθάνοντας στην Αθήνα στο τέλος του 1944. Credit: Crown Copyright, IWM/Imperial War Museum

Αλλά εμείς κοιτάξαμε προς το μέρος του και τότε ξαφνικά ο μαύρος άνδρας μας έβγαλε τη γλώσσα του, τρομοκρατώντας μας. Στη συνέχεια μούγγρισε και εμείς φύγαμε τρέχοντας όσο πιο γρήγορα γίνεται. Δεν ξαναείδα κάποιον μαύρο άνθρωπο μέχρι την άφιξή μου στη Νέα Υόρκη λίγα χρόνια αργότερα. Δύο χρόνια μετά, στην ομάδα πάλης του «λευκού» σχολείου μου, αντιμετώπισα έναν μαύρο παλαιστή που τύχαινε να είναι και τυφλός. Κέρδιζα εύκολα όταν ο προπονητής μου μού είπε ότι αν δεν δοκιμάσω το pin (μια λαβή νίκης κρατώντας τους ώμους ή τις ωμοπλάτες του αντιπάλου), θα μείνω εκτός ομάδας. Το έκανα και είναι κάτι που με στοιχειώνει μέχρι και σήμερα.

Οπότε, αν η ανατροφή χωρίς ρατσιστικά στεγανά είναι αδύνατη, όπως μας λένε, το να αισθάνομαι άσχημα για τον νεαρό μαύρο παλαιστή με κάνει ρατσιστή; ( Τι μπορούμε να πούμε όμως για τον φόβο που νιώσαμε για τον μαύρο άνδρα που κόλλησε τη γλώσσα πάνω μας και έβγαλε και μια κραυγή; Αυτό είναι αναμφίβολα ακραία ρατσιστικό.) Στην πραγματικότητα τίποτα απ’ αυτά δεν έχουν να κάνουν με τον ρατσισμό αλλά με το άγνωστο και το μη οικείο. Στο πρόσφατο παρελθόν, πολλοί μαύροι πίστευαν ότι οι λευκοί αμερικανοί τους θεωρούσαν άκομψους και αγράμματους. Παράλληλα, πολλοί λευκοί από την εργατική τάξη αισθάνονται τα ίδια πράγματα για τους εαυτούς τους. Έτσι έχει δομηθεί η κοινωνία μέσα στα χρόνια. Στο παρόν, οι μεσαίας τάξης λευκοί, μορφωμένοι και φιλελεύθεροι επινοούν νέες προκαταλήψεις για τους λευκούς χαμηλότερης τάξης. Όπως έγραψε και ο Rod Dreher: «Είναι πλέον σχεδόν υποχρεωτικό να μισείς τους αξιοθρήνητους.»

Η πιο «πελατειακή» πολιτική του Biden είναι η πρωτοβουλία του για το πρόγραμμα με τα δάνεια των φοιτητών, κάτι που σημαίνει ότι οι χαμηλόμισθοι να επιδοτούν τα κολεγιακά δάνεια ανθρώπων που είναι σε καλύτερη κατάσταση από αυτούς. Αλλά ας επιστρέψουμε στον ρατσισμό και στα λευκά προνόμια. Υπάρχουν σχολικές περιοχές στην Αμερική, στις οποίες οι εκπαιδευτικοί παρουσιάζονται ως ρατσιστές και τους ζητείται να δεσμευτούν ότι θα είναι μη ρατσιστές μέσα στην τάξη. Το Facebook πρόσφατα ανανέωσε τον αλγόριθμό του με σκοπό να δώσει προτεραιότητα στα antiblack σχόλια, καθιστώντας την ίδια στιγμή τα antiwhite χαμηλότερης σημασίας. Λέξεις όπως άνδρες, λευκοί και Αμερικάνοι παίρνουν τον χαρακτηρισμό «low sensitivity». Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία «να κάτσει στο πίσω κάθισμα» με σκοπό το 13% της χώρας να απολαύσει μια καλύτερη ζωή. «Go figure» (ξεχάστε το), όπως έλεγαν και στο Brooklyn, προτού το «go f*** yourself» γίνει η καθημερινότητα.

Στο μεσοδιάστημα, οι απόψεις περί ρατσισμού καλύπτουν πλέον τα πρωτοσέλιδα των Times και της Washington Post και όποιος τις εκφράζει, άσχετα αν είναι τεκμηριωμένες με επιχειρήματα ή όχι, είναι βέβαιο ότι θα επωφεληθεί από την αμφιβολία. Στην Ευρώπη τα πράγματα δεν είναι και πολύ καλύτερα. Σε έναν πρόσφατο αγώνα ποδοσφαίρου μεταξύ της κορυφαίας ομάδας της Γαλλίας και ενός τουρκικού club ( PSG – Başakşehir, Champions League), ο βοηθός προπονητή επρόκειτο να αποβληθεί από τον διαιτητή όταν κατηγόρησε τον linesman που τον ανέφερε ως μαύρο, για ρατσιστή. Ο linesman χρησιμοποίησε τη συγκεκριμένη λέξη ως μέρος του λόγου και όχι με πρόθεση. Ο μαύρος παραβάτης έγινε κατήγορος και ο αγώνας αναβλήθηκε. Αυτό που παρουσιάζεται πολλές φορές ως ρατσιστικό σχόλιο υπερισχύει πλέον της απάτης, της ληστείας, πιθανώς ακόμη και της δολοφονίας. Και αν δεν είστε o Jackie Mason (Αμερικανός κωμικός), μην δοκιμάσετε και χρησιμοποιήστε τη γερμανική λέξη για το «μαύρο», καθώς η συγκεκριμένη λέξη είναι από μόνη της «ρατσιστική».

Photo Credit: Unsplash