του Χρήστου Ζαμπούνη

Ο θάνατος φέρνει κοντά τους συγγενείς του εκλιπόντος, ακόμη και τους πλέον απομακρυσμένους. Η εικόνα του «απωλολότος» δουκός του Sussex και της βρεταννομίσητης συζύγου του, Meghan Markle, να περπατούν έμπροσθεν του Κάστρου του Windsor, δίπλα στον νέο διάδοχο του Θρόνου και αδελφό του William, συνοδεία της λαοφιλούς νέας πριγκιπίσσης της Ουαλλίας, Καίητ, έκανε τον γύρο του κόσμου και έδειξε πως ό,τι δεν κατόρθωσε να επετύχει εν ζωή η γιαγιά τους, η βασίλισσα Ελισάβετ, επετεύχθη μετά την εκδημία της.

Η representation, η εκπροσώπησις, θεωρείται μία από τις κορυφαίες εκφάνσεις του θεσμού της Μοναρχίας, ή, αν προτιμάτε επί το ηπιότερον, της Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Τι και αν οι σύγχρονοι βασιλείς δεν έχουν, πλέον, τις εξουσίες των προγόνων τους. Τι και αν ο θεσμός θεωρείται από ορισμένους, διακοσμητικός ή αναχρονιστικός. Η βασιλεία της Ελισάβετ αποτελεί την ενσάρκωση της ιδέας ότι ένας άνθρωπος δύναται να εκπροσωπεί ένα έθνος με την πάνδημη αποδοχή των κατοίκων της χώρας της. Κατά την διάρκεια των 70 χρόνων παραμονής στον Θρόνο, ενέπνευσε τον σεβασμό, εγειρόμενη πάνω από πρόσωπα και κόμματα. Η αμεροληψία της υπήρξε η λυδία λίθος της ενότητος των Βρεταννών, μίας ενότητος που δύσκολα επιτυγχάνουν οι πολιτικοί.

Στα του οίκου της δεν τα κατάφερε τόσο καλά. Τρία από τα τέσσερα τέκνα της διαζεύχθηκαν, ενώ ένα εκ των οκτώ εγγονών της έκανε την επανάστασή του αποποιούμενος τα βασιλικά του καθήκοντα. Η επανεμφάνισις του Harry δίπλα στην οικογένειά του, την οποίαν τόσο ελοιδώρησε το τελευταίο διάστημα, ίσως να αποτελέσει την πρώτη επιτυχία της βασιλείας του πατρός του. Επανένωσις, συμφιλίωσις, ιδού τι παρατηρούμε αυτές τις ημέρες του πένθους, με το οριστικό comeback του πεπτωκότος να αποτελεί ακόμα ένα ερώτημα.

by Nicky Philipps -Photo Courtesy of The Royal Collection Trust