του Χρήστου Ζαμπούνη

Ο Yves Saint Laurent συνήθιζε να λέει ότι το chic είναι απαρατήρητο, όταν δηλαδή δεν πέφτει το μάτι σου σε κάτι. Άλλοι καιροί, άλλα ήθη. Την σήμερον ημέρα είναι μετρημένοι οι πελάτες που αγοράζουν ρούχα ή αξεσουάρ του Οίκου του, όπου δεν φαίνεται το σήμα YSL.

Η φιγούρα, όπως αποδίδεται εις την ελληνικήν το show off, θάλλει κυρίως σε κοινωνίες που τελούν σε μετάβαση. Παρατηρώ, ταξιδεύοντας σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα, συμπατριώτες μας να διαφημίζουν δωρεάν, από τις παντόφλες τους μέχρι τα Τ-shirts, διάφορες ακριβές φίρμες. Η συγκινητική τους προσπάθεια να εντυπωσιάσουν έχει καθαρά εγωϊστική αφετηρία. Θέλουν να δείξουν, πρώτα στον εαυτό τους και μετά στους άλλους, μέσω των ακριβών υλικών που απέκτησαν, ότι κάτι πέτυχαν στην ζωή τους. Φευ! Η δόξα τους είναι εφήμερη. Μπορεί για λίγα δευτερόλεπτα να γίνουν το επίκεντρο της προσοχής, αλλά γρήγορα θα ξεχασθούν, ιδίως από εκείνους που δεν τους ενδιαφέρει μόνον η εμφάνισις, αλλά η ουσία των ανθρώπων. Ποια είναι η ουσία; Να σε θαυμάζουν γι’ αυτό που είσαι και όχι γι’ αυτά που έχεις.