«Εάν ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής – η «πολιτική» είναι, στην πραγματικότητα, μια καλύτερη μετάφραση – τότε τι ακριβώς προσπαθεί να πετύχει ο Πούτιν; Αυτή η ερώτηση έχει προκαλέσει πολλές λανθασμένες απαντήσεις όλα αυτά τα χρόνια…». Ο κορυφαίος σχολιαστής Niall Ferguson αναλύει στο πρόσφατο άρθρο του «Vlad the Invader: Putin is looking to rebuild Russia’s empire», στον Spectator, τους λόγους που οδήγησαν στον Ρώσο Πρόεδρο στο να ξεκινήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.

«…Ένας κοινός ισχυρισμός είναι ότι θέλει να αναστήσει τη Σοβιετική Ένωση. Είναι αλήθεια ότι το 2005 ο Πούτιν χαρακτήρισε την κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας «τη μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή του αιώνα». Αλλά στην πραγματικότητα είναι η τσαρική Ρωσική Αυτοκρατορία που ο Πούτιν προσπαθεί να επαναφέρει από τους νεκρούς. Ο Μέγας Πέτρος είναι ο ήρωάς του, πολύ περισσότερο από τον Στάλιν. Το κατέστησε πολύ σαφές σε μια συνέντευξη με τον Lionel Barber, τότε εκδότη των Financial Times, το 2019. «Ένα πανύψηλο χάλκινο άγαλμα του οραματιστή τσάρου δεσπόζει πάνω από το τελετουργικό του γραφείο στην αίθουσα του υπουργικού συμβουλίου», σημείωσε ο Barber. Ο Μέγας Πέτρος ήταν ο «αγαπημένος ηγέτης» του Πούτιν. «Θα ζει», δήλωσε ο Ρώσος Πρόεδρος, «όσο ο σκοπός του είναι ζωντανός»…

«… Είναι ο Πούτιν απλώς ένας φαντασιόπληκτος όταν φαντάζεται τον εαυτό του ως κληρονόμο του Μεγάλου Πέτρου; Όχι απαραίτητα. Είναι αλήθεια ότι η οικονομία της Ρωσίας μπορεί να είναι μικρότερη από την οικονομία της Νότιας Κορέας και μόλις το ένα πέμπτο της οικονομίας της Αμερικής. Αλλά χρησιμοποιώντας την ίδια μέθοδο για την εκτίμηση των αμυντικών δαπανών – το γεγονός ότι οι Ρώσοι στρατιώτες και το υλικό είναι σημαντικά φθηνότεροι από τα δυτικά τους ισοδύναμα – αποκαλύπτει ότι η Ρωσία είναι, σύμφωνα με μια μελέτη του 2019, «η τέταρτη μεγαλύτερη σε στρατιωτική δαπάνη στον κόσμο, πίσω από Ηνωμένες Πολιτείες, Κίνα και Ινδία… Το ρωσικό Γενικό Επιτελείο λαμβάνει πολύ περισσότερες δυνατότητες από τις στρατιωτικές του δαπάνες από πολλούς άλλους στρατούς υψηλότερου κόστους», συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Βρετανίας και της Γαλλίας.

Η Ρωσία υπό τον Πούτιν έγινε για άλλη μια φορά μεγάλη δύναμη. Γι’ αυτό ακριβώς μπόρεσε να πολεμήσει και να κερδίσει πολέμους στη Γεωργία, την Ουκρανία και τη Συρία. Αυτός είναι ο λόγος που βρίσκεται σήμερα σε θέση για μια πλήρους κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία.»