του Χρήστου Ζαμπούνη

Το εγχείρημα είναι παλαιότατο. Πάντοτε τα palaces, όπως ονομάζουν προσφυώς οι Γάλλοι τα ξενοδοχεία πολυτελείας, ήλκυαν το ενδιαφέρον του κοινού. Μία τηλεοπτική σειρά του HBO τοποθετεί την  δράση της σε επιλεγμένα Four Seasons Hotel ανά την υφήλιο. Την πρώτη σεζόν επελέγη το «Four Seasons Resort Maui» στην Χαβάη, την δεύτερη το «San Domenico Palace» στην Ταορμίνα, την τρίτη το «Four Seasons Koh Samui» στην Ταϋλάνδη. «Η έκρηξις των anti-age καταφυγίων, υπό την επήρεια του “White Lotus”» αναγιγνώσκω σε ολοσέλιδο αφιέρωμα της γαλλικής εφημερίδος «Le Figaro». Όλοι αποζητούμε την ψυχική και σωματική ευεξία, την πνευματική διαύγεια, την ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, το έλεγχο των νευρώσεών μας. Τούτο επιτυγχάνεται και στην οθόνη μας, σε ένα εξωτικό περιβάλλον όπου η καθημερινότης ορίζεται από τα προγράμματα well-being. Προσοχή! Δεν πρόκειται για παρέλαση yoga, massages, pilates και άλλων τύπου spa δραστηριοτήτων, αλλά για ένα καθαρόαιμο θρίλερ που εκκινεί πάντοτε με φόνο. Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου, γιατί η Wikipedia το παρουσιάζει ως satirical comedy, ελληνικής προελεύσεως λέξεις και οι δύο. Το βέβαιον είναι ότι ο βραβευθείς με το βραβείο «Intependent spirit John Cassavetes» Αμερικανός σκηνοθέτης, ηθοποιός και σεναριογράφος Mike White δημιούργησε με τον «Λευκό Λωτό» ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Τα ξενοδοχεία που επέλεξε για τα γυρίσματα της σειράς δεν προλαβαίνουν να διώχνουν πελάτες, ενώ ο τρόπος ζωής σε αυτά, των ultra ευκατάστατων, αποτελεί πρότυπο μιμήσεως και για γενεές λιγότερο προνομιούχων. Επιστρέφοντας στην ελληνική τηλοψία και την διασκευή της ισπανικής τηλεοπτικής σειράς «Gran Hotel», είμεθα πεπεισμένοι για την εξέλιξη της κινηματογραφικής τέχνης από την εποχή των αδελφών Lumiere.