Ένας νεαρός, προαισθανόμενος το μέλλον του, θα έγραφε στη μητέρα του: «Έχω πίστη στο αστέρι μου ότι σκοπεύω να κάνω κάτι καλό στον κόσμο». Και πώς να μην είχε, αφού μέχρι την ηλικία των 25 ετών είχε γράψει ήδη τρία βιβλία, είχε θέσει υποψηφιότητα -ανεπιτυχώς- για το Κοινοβούλιο και είχε συμμετάσχει σε τέσσερις πολέμους, σε τρεις ηπείρους. Ο νεαρός ονομαζόταν Winston και πράγματι η ιστορία είχε κρατήσει ένα ολόκληρο κεφάλαιο για τον ίδιο. Μπορεί πάντα να έμπλεκε σε επικίνδυνες καταστάσεις αλλά πάντα τη γλίτωνε. Λάβετε υπόψιν σας ότι ενώ εργαζόταν ως ανταποκριτής εφημερίδων και στρατιωτικός παρατηρητής με τον ισπανικό στρατό κατά τη διάρκεια μιας εξέγερσης στην Κούβα, μια σφαίρα πέρασε ξυστά από το κεφάλι του, σκοτώνοντας ένα άλογο δίπλα του.

Λίγα χρόνια αργότερα, βρισκόμενος στη βρετανική Ινδία και μετά από μια αιματηρή μάχη, ο ίδιος βγαίνει ζωντανός, ενώ φίλοι του πέφτουν νεκροί η ακρωτηριασμένοι από τον εχθρό. Ο ίδιος θα υποστήριζε ότι ήταν οι μεγαλύτερες δυνάμεις που τον έσωζαν επανειλημμένα κι όχι η απλή τύχη. Κι αυτή η αλαζονική διαπίστωση τελικά επαληθεύτηκε. Η συνέχεια της ιστορίας είναι γνωστή, με αποκορύφωμα τη 10η Μαΐου 1940, εν μέσω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο Sir Winston Churchill (30 Νοεμβρίου 1874- 24 Ιανουαρίου 1965) ορκίστηκε πρωθυπουργός της Βρετανίας λίγες ώρες πριν από τη γερμανική εισβολή στις Κάτω Χώρες και στη Γαλλία.

«Ένιωσα σαν να περπατούσα με το πεπρωμένο και όλη μου η ζωή ήταν μια προετοιμασία γι’ αυτή την ώρα και γι’ αυτή τη δοκιμασία», θα γράψει ο ίδιος λίγες στιγμές μετά. Αναμφίβολα, μέχρι και σήμερα αποτελεί έναν Leader παγκόσμιου βεληνεκούς, ο οποίος αποδεικνύει απτά ότι οι λαμπρές γραμμές της ιστορίας γράφονται απ’ αυτούς που την κατάλληλη χρονική στιγμή και τις «σκοτεινές ώρες» έχουν τη διαύγεια και το θάρρος να πάρουν δύσκολες αποφάσεις…