του Γιάννη Βαλαβάνη

Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι η φήμη και η αίγλη των πούρων της Κούβας, οφείλεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό στον άνθρωπο που ονομαζόταν Zino Davidoff.

Γεννημένος το 1906, στο Κίεβο της τότε Ρωσίας, σε εβραϊκή οικογένεια καπνεμπόρων, η οποία το 1911 μετανάστευσε στη Γενεύη όπου και συνέχισαν την ίδια δραστηριότητα. Όταν τελείωσε το σχολείο ο Zino, το 1924, ταξίδεψε στην Βραζιλία, την Αργεντινή και κατέληξε στην Κούβα, σε ηλικία μόλις 20 ετών. Εργάστηκε εκεί για δύο χρόνια σε μία φυτεία καπνών, μαθαίνοντας τα μυστικά των πούρων και του εμπορίου τους. Μετά από πέντε χρόνια στο νησί της Καραϊβικής, γύρισε στη Γενεύη για να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση, που εκείνη την εποχή ήταν μεσαίας κατηγορίας, χωρίς κάποια ιδιαίτερη φήμη ή μεγάλα κέρδη. Εκείνη την εποχή εφεύρε έναν επιτραπέζιο υγραντήρα ο οποίος διατηρούσε σταθερή υγρασία και θερμοκρασία ανάλογη με εκείνη της Κούβας. Όλα αυτά αντιστράφηκαν με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Ελβετία λόγω της ουδετερότητάς της έγινε ο παράδεισος των εύπορων Ευρωπαίων. Η φίρμα του Davidoff απέκτησε τεράστια φήμη και ταυτόχρονα απεκόμιζε σημαντικά χρηματικά οφέλη προμηθεύοντας τις ηγεσίες των αντιμαχομένων πλευρών με υψηλής ποιότητας πούρα.

Το 1940 ξεκίνησε το λανσάρισμα μίας σειράς πούρων, της γνωστής Hoyo de Monterrey, με την ονομασία της σειράς να προέρχεται από τα διάσημα κρασιά του Bordeaux, για να προωθήσει τα προϊόντα και την εικόνα των καπνών της Κούβας ακόμη περισσότερο. Οι σειρές με τις ονομασίες Château Margaux, Château Latour, Château Lafite όπως και 2-3 ακόμα γνώρισαν τεράστια επιτυχία για τριάντα χρόνια περίπου μέχρι που το 1968 ο Fidel Castro έστειλε έναν αντιπρόσωπο του στη Γενεύη, με την πρόταση της δημιουργίας μίας σειράς πούρων Habanos με το όνομά του Davidoff. Τα πούρα του κατασκευάζονταν σε δύο φάμπρικες, του El Laguito που σήμερα παράγονται τα Cohiba και του Hoyo που μετονομάστηκε σε Davidoff, γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία παγκοσμίως και ανοίγοντας καταστήματα σε όλες τις μεγάλες πόλεις ανά το κόσμο. Δημιούργησε επίσης και καινούρια νούμερα και σειρές στην αγορά όπως την «Mille», την «Dom Perignon», τα «El Laquito» αλλά και πολλά άλλα με τεράστια απήχηση στο κοινό λόγω του ονόματός του και της ποιότητας των καπνών του Pinar del Rio, που μέχρι τότε δεν ήταν τόσο γνωστά πέραν των aficionados.

Το 1970 η εταιρεία του Zino αποκτήθηκε από την Max Oettinger, με έτος ιδρύσεως το 1875 και η πρώτη που εισήγαγε κουβανέζικα πούρα στην Ευρώπη. Ο ίδιος παρέμεινε ως πρεσβευτής του brand. Κανείς δεν περίμενε ωστόσο ένα χρόνο μετά τα ογδοηκοστά γενέθλια του Zino Davidoff το 1986, με την παρουσίαση μιας επετειακής συλλεκτικής παραγωγής με το όνομα του, ότι η Cubatabaco, ο Fidel δηλαδή, θα διέκοπτε σταδιακά την παραγωγή των Davidoff μέχρι και την οριστική διακοπή της συνεργασίας τους το 1991. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ξεκινήσει από το 1990 η παραγωγή τους από τη Dominican Davidoff μέχρι και σήμερα. Ο κύριος Zino Davidoff απεβίωσε το 1994, πλήρης ημερών σε ηλικία 87 ετών, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια παρακαταθήκη στο χώρο του πούρου. Η σημερινή παρουσίαση των πούρων Κούβας οφείλεται σε αυτόν τόσο στη συσκευασία, στο φινίρισμα, στην επεξεργασία αλλά και σε λεπτομέρειες άγνωστες σε εμάς και αφορούν σε πολλές περιπτώσεις την παλαίωση και τους τρόπους καπνίσματος, πράγματα που στις μέρες μας θεωρούμε δεδομένα. To 2006 τo brand αποκτήθηκε από την Imperial Tobacco και σήμερα συνεχίζει να παράγει μια σειρά προϊόντα εκτός από πούρα, όπως αντρικά αρώματα και υγραντήρες.